Μερικοί καταφέρνουν να κερδίζουν πάντα τις εντυπώσεις στις συζητήσεις και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η συμπεριφορά τους ακολουθεί συγκεκριμένες αρχές που ενισχύουν την επικοινωνία και δημιουργούν ένα άνετο περιβάλλον. Ειδικοί μας συμβουλεύουν τι είναι εκείνο που κάνει τους άλλους να θέλουν να συζητήσουν μαζί μας.
8 τύποι ψιλοκουβέντας που δεν μπορούν να ανεχθούν με τίποτα οι ευφυείς
Τι συμβουλεύουν ειδικοί για να γίνετε pro στις συζητήσεις και να θέλουν όλοι να σας μιλούν
Οι πιο ουσιαστικές συζητήσεις συχνά προκύπτουν μεταξύ ανθρώπων που διαθέτουν ηρεμία, ευγένεια και προσοχή στο τι λένε και στο τι τους λένε. Δεν χρειάζεται κάποιος να αφηγείται εντυπωσιακές ιστορίες ή να λέει τα καλύτερα ανέκδοτα. Παρ’ όλα αυτά, μια καλή κουβέντα μπορεί να αφήσει τους συνομιλητές πιο χαρούμενους, πιο ήρεμους και πιο συνδεδεμένους – ένα αποτέλεσμα που συναντάται συχνά σε άτομα που καλλιεργούν τις δεξιότητές τους. Τέτοιες στιγμές υπενθυμίζουν ότι μια ουσιαστική ανταλλαγή μπορεί να ενισχύσει τη διάθεση, να απαλύνει τη μοναξιά και να δημιουργήσει εκείνη την σπάνια αίσθηση οικειότητας.
Ωστόσο, δεν κυλούν όλες οι συζητήσεις ομαλά. Πολλοί έχουν βιώσει αμήχανες συναντήσεις, βαρετές συναναστροφές ή κουβέντες που εκτρέπονται προς αχρείαστο κουτσομπολιό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συχνά προκύπτει η επιθυμία αποφυγής. Η Αμερικανή επιστήμονας συμπεριφοράς Alison Wood Brooks, συγγραφέας, προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση.
«Μπορούμε να μάθουμε να έχουμε καλύτερες», γράφει. Ακόμη και μικρές βελτιώσεις μπορούν να ενισχύσουν τις σχέσεις, να βελτιώσουν τις καθημερινές αλληλεπιδράσεις, να υποστηρίξουν την επαγγελματική πορεία και να διαμορφώσουν «την επίδραση που θα έχει η ύπαρξή σας στον κόσμο», λέει σύμφωνα με το YourTango.
Παρότι η συζήτηση φαίνεται να είναι μια απλή διαδικασία, συχνά λειτουργεί σαν παιχνίδι αποφυγής. Από τη μια στιγμή στην άλλη, οι συνομιλητές αποφασίζουν αν θα παραμείνουν στην ίδια πορεία, αν θα παρασυρθούν ή αν θα αλλάξουν κατεύθυνση, και ο σκοπός της κουβέντας μεταβάλλεται συνεχώς. Σε μια στιγμή στόχος είναι η παρηγοριά μιας φίλης – την επόμενη εκείνη επιθυμεί απλώς να εκτονωθεί. Μπορεί κάποιος να ζητήσει από το αφεντικό του μια άδεια – και ξαφνικά να του ανατεθεί ένα νέο πρότζεκτ. Η διαδικασία μπορεί να γίνει χαοτική. Παρ’ όλα αυτά, η Brooks προτείνει τέσσερις αρχές για καλύτερη καθοδήγηση, οι οποίες σχηματίζουν το ακρωνύμιο TALK: Topics, Ask, Levity και Kindness. Τι μας συμβουλεύει;
Γιατί κάποιοι δεν αρέσκονται στο να συζητούν;
Ορισμένοι μπορεί να μη θέλουν να συζητούν επειδή συχνά αναμένουν ότι η αλληλεπίδραση θα είναι αμήχανη ή αρνητική, παρόλο που η έρευνα δείχνει ότι συνήθως πηγαίνει καλύτερα απ’ όσο νομίζουν. Σύμφωνα με εργασία του 2025 με τίτλο «The co-evolution of informal social status and gossip in workplace social networks», όσοι γίνονται αποδέκτες κουτσομπολιού στη δουλειά τείνουν να αποκτούν υψηλότερο κοινωνικό κύρος με την πάροδο του χρόνου. Η μελέτη δείχνει επίσης ότι η αποστολή κουτσομπολιού ή το να είναι κανείς το θέμα του δεν αλλάζει καθόλου το κύρος ενός ατόμου.
Άλλες μελέτες βρίσκουν ότι οι άνθρωποι υποτιμούν το πόσο τους συμπαθούν οι άλλοι, ανησυχούν ότι θα τους κρίνουν, βιώνουν κοινωνικό στρες ή αποφεύγουν θέματα που τους φαίνονται άβολα.
- Οι άνθρωποι αποφεύγουν να μιλούν με αγνώστους επειδή προβλέπουν αμηχανία, αναμένουν φτωχή σύνδεση ή φοβούνται ότι δεν θα είναι καλοί συνομιλητές.
- Το «liking gap» δείχνει ότι οι άνθρωποι πιστεύουν πως οι άλλοι τους συμπαθούν λιγότερο απ’ όσο πραγματικά συμβαίνει, κάνοντας τις μελλοντικές συζητήσεις να φαίνονται τρομακτικές.
- Το κοινωνικό άγχος αυξάνει το στρες κατά την αλληλεπίδραση, οδηγώντας ορισμένους να αποφεύγουν εντελώς τις συζητήσεις.
- Μελέτες με φορητούς αισθητήρες δείχνουν ότι άτομα με κοινωνικό άγχος βιώνουν ισχυρό φυσιολογικό στρες όταν αλληλεπιδρούν με άλλους.
- Οι άνθρωποι συχνά αποφεύγουν συζητήσεις που περιλαμβάνουν ευαίσθητα ή άβολα θέματα, φοβούμενοι σύγκρουση ή ντροπή.
4 πράγματα που κάνουν όσοι είναι pro στις συζητήσεις και τις κάνουν απολαυστικές
1. Προετοιμάστε μερικά καλά θέματα συζήτησης
Οι υπέροχες συζητήσεις χρειάζονται κάποιο θέμα – κι όμως οι περισσότεροι από εμάς προετοιμαζόμαστε περισσότερο για το τι θα φορέσουμε σε ένα δείπνο παρά για το τι θα πούμε. Η έρευνα της Brooks δείχνει ότι μόνο το 18% των ανθρώπων προγραμματίζει θέματα και πάνω από τους μισούς ανησυχούν ότι αυτό θα φανεί ψεύτικο. Αλλά η προετοιμασία δεν αφορά τη δημιουργία σεναρίου. Το να αφιερώσετε ακόμη και 30 δευτερόλεπτα για να σκεφτείτε μερικά θέματα βοηθά να αποφευχθούν οι αμήχανες παύσεις και τα «εεε» και κάνει τη συζήτηση πιο ομαλή και διασκεδαστική. Η Brooks προτείνει μεγάλες, ανθρώπινες ερωτήσεις που λειτουργούν με όλους, όπως «Τι σε παθιάζει τώρα τελευταία;». Αυτού του τύπου οι ερωτήσεις σάς βγάζουν από την κλασική ψιλοκουβέντα.
Πρόσφατη μελέτη το υποστηρίζει. Οι ερευνητές παρακολούθησαν συζητήσεις μεταξύ φίλων και αγνώστων και σάρωσαν τον εγκέφαλό τους. Οι πιο απολαυστικές κουβέντες δεν ήταν αυτές όπου τα μοτίβα του εγκεφάλου συγχρονίζονταν τέλεια. Αντίθετα, οι καλύτερες συζητήσεις έδειξαν περισσότερη νευρωνική απόκλιση – που σημαίνει ότι η εξερεύνηση νέων ιδεών, όχι μόνο η προσκόλληση σε κοινά ενδιαφέροντα, μπορεί να οδηγήσει σε πιο ευχάριστη αλληλεπίδραση. «Η μετάβαση στην εξερεύνηση νέων εδαφών θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν σχέσεις πιο αποτελεσματικά», έγραψε η ομάδα, σύμφωνα με το YourTango.
2. Κάντε ερωτήσεις για να κρατήσετε τη συζήτηση ζωντανή
Μια συζήτηση χωρίς ερωτήσεις γίνεται δύο παράλληλοι μονόλογοι. Οι ερωτήσεις προσκαλούν αλληλεπίδραση, μάθηση και σύνδεση. Σε μελέτη του 2017, η Brooks και οι συνεργάτες της ανακάλυψαν ότι όσοι έκαναν περισσότερες ερωτήσεις κατά τη διάρκεια μιας 15λεπτης κουβέντας τους συμπάθησαν περισσότερο. Σε συνεδρίες speed-dating, όσοι έκαναν περισσότερες ερωτήσεις είχαν περισσότερες πιθανότητες να προχωρήσουν σε δεύτερο ραντεβού.
Οι χειρότερες συζητήσεις είναι οι «ZQs» – Zero Questions. Αυτές προέρχονται από «talkaholics» που δεν μπορούν να σταματήσουν να μιλούν για τον εαυτό τους. Μικρή μελέτη 216 φοιτητών της Νέας Ζηλανδίας βρήκε ότι περίπου το 5% ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Η Brooks προειδοποιεί επίσης για το «boomerasking» – το να κάνετε μια ερώτηση μόνο και μόνο για να γυρίσετε ξανά την κουβέντα στον εαυτό σας. Για παράδειγμα, ένας boomerasker μπορεί να ρωτήσει για το Σαββατοκύριακό σας, να σας αφήσει μετά βίας να απαντήσετε και να ξεκινήσει αμέσως τη δική του ιστορία. «Ακούγεται ωραίο. Όσο για μένα, πέρασα το Σαββατοκύριακο κάνοντας skydiving με τον Harry Styles».
3. Κρατήστε τα θέματα συζήτησης ανάλαφρα
Το χιούμορ κάνει τις συζητήσεις απολαυστικές – αλλά δεν απαιτεί να δώσετε ολόκληρη παράσταση. Το ισορροπημένο χιούμορ έχει να κάνει την ήπια εξυπνάδα, τη ζεστασιά και τα μικρά κομπλιμέντα που κάνουν όλους να νιώθουν χαλαροί και ενεργοί. Η έρευνα δείχνει ότι ενισχύει τη δημιουργικότητα, ενδυναμώνει τις σχέσεις, μειώνει το στρες και ακόμη βοηθά τους ανθρώπους να τραγουδούν καλύτερα – πιο δυνατά, πιο ρυθμικά και πιο σωστά.
Όταν η Brooks ζήτησε από τους φοιτητές της να ηχογραφήσουν συζητήσεις με τους καλύτερους φίλους τους, σχεδόν όλοι χρησιμοποίησαν ένα κλασικό εργαλείο χιούμορ: το «call-back». Τα call-backs αναφέρονται σε κοινές στιγμές του παρελθόντος – αστεία που γνωρίζουν μόνο οι συνομιλητές, παλιές ιστορίες, μικρές αναμνήσεις που προκαλούν γέλιο μέχρι και σήμερα. Όπως γράφει η Brooks, τα call-backs «μας βοηθούν να ανακαλύψουμε ξανά τις λεπτομέρειες του κοινού μας παρελθόντος. Ακόμα κι αν δεν ήταν τόσο ενδιαφέροντα ή συναρπαστικά την πρώτη φορά, το να τα ξαναθυμηθούμε μαζί μπορεί να δημιουργήσει έντονο δέσιμο».
4. Δώστε στους συνομιλητές σας αυτό που χρειάζονται, κυρίως καλοσύνη
Η καρδιά μιας καλής συζήτησης είναι η απλή καλοσύνη. Η Brooks λέει ότι ο ευγενικός συνομιλητής προσπαθεί να καταλάβει τι χρειάζεται ο άλλος – ενθάρρυνση, ιδέες, γέλιο, ειλικρινή ανατροφοδότηση – και τον βοηθά να το αποκτήσει. Η ενεργητική ακρόαση είναι βασική, κι όμως η έρευνα δείχνει ότι όταν μιλάμε με αγνώστους ακούμε προσεκτικά μόνο περίπου το 76% της ώρας. Σχεδόν το ένα τέταρτο της συζήτησης χάνεται σε περιπλανώμενες σκέψεις. Η Brooks προτείνει την ενδυνάμωση της ενεργητικής ακρόασης μέσω ερωτήσεων παρακολούθησης, παραφράσεων, αναγνώρισης της συνεισφοράς των άλλων και χρήσης ευγενικών δηλώσεων.
Αξιοσημείωτη μελέτη του Stanford προσφέρει στοιχεία για το πώς ακούγεται η καλοσύνη. Οι ερευνητές ανέλυσαν 36.000 δηλώσεις αστυνομικών από 981 σταματήματα κυκλοφορίας στο Oakland – ένα εξαιρετικά αγχωτικό περιβάλλον – και τις κατέταξαν με βάση τον σεβασμό, την ευγένεια, τη φιλικότητα και την οικειότητα. Δηλώσεις που έχτιζαν αμοιβαία καλοσύνη περιλάμβαναν τη χρήση ονομάτων, τον θετικό συναισθηματικό τόνο, την έκφραση εκτίμησης και την παροχή συγγνώμης όταν χρειάζεται. Αυτές οι απλές συνήθειες λειτουργούν εξίσου καλά στην καθημερινή ζωή.
Πηγές: Routledge, Yale, ResearchGate, ARXIV, Elsevier, ScienceDirect