Πολλές φορές –εάν όχι τις περισσότερες– είναι ψυχοφθόρο να μιλάμε με κάποιον που δεν σταματά ποτέ να μιλά. Μοιάζει σαν να είμαστε παγιδευμένοι σε μια μονόδρομη επικοινωνία χωρίς καμία διέξοδο. Όμως, με στρατηγική, λίγη διακριτικότητα και με τη σωστή χρονική στιγμή, είναι δυνατόν να παρέμβουμε και να τον διακόψουμε, χωρίς προσβολές.
Ο κανόνας 7-38-55 που απογειώνει τη συναισθηματική νοημοσύνη και την επικοινωνία
Πώς μπορούμε να διακόψουμε ευγενικά κάποιον που μιλάει συνέχεια, χωρίς να φανούμε αγενείς
Η επικοινωνία με κάποιον που κυριαρχεί σε κάθε συζήτηση μπορεί να είναι εξουθενωτική – και το να ξέρετε πότε ή πώς να μιλήσετε χωρίς να φανείτε αγενείς είναι μια λεπτή ισορροπία. Τα καλά νέα είναι πως υπάρχουν έξυπνοι και ευγενικοί τρόποι να παρέμβετε και να δημιουργήσετε χώρο για τη δική σας φωνή.
Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε σε 8 πρακτικές στρατηγικές για να διακόψετε κάποιον που μιλάει ακατάπαυστα και να αλλάξετε τη ροή της συζήτησης – χωρίς ένταση και χωρίς ενοχές. Αυτές οι συμβουλές μπορούν να μεταμορφώσουν τις αλληλεπιδράσεις σας και να σας βοηθήσουν να νιώσετε πιο σίγουροι σε κάθε κοινωνική περίσταση.
Γιατί κάποιοι είναι πολυλογάδες; Είναι ο χαρακτήρας τους, οι ανασφάλειές τους ή ο εγωισμός τους;
Κάποιοι μιλούν ασταμάτητα λόγω της προσωπικότητάς τους, του τρόπου με τον οποίο διαχειρίζονται το στρες ή μιας ανάγκης να έχουν τον έλεγχο – και όχι απαραίτητα επειδή είναι υπερόπτες και αυτό πολλές φορές ξεκινάει από νεαρή ηλικία.
Σύμφωνα με μελέτη του 2024 με τίτλο Managing Disruptive Behaviors: Excessive Talking, η υπερβολική ομιλία στην τάξη αποτελεί σημαντικό πρόβλημα, καθώς δυσκολεύει τη διδασκαλία και τη μάθηση. Η μελέτη διαπίστωσε ότι απλά εργαλεία, όπως ο έπαινος, οι επιβραβεύσεις και η ξεκάθαρη ανατροφοδότηση, μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να μιλούν λιγότερο και να συγκεντρώνονται καλύτερα, ειδικά όταν εφαρμόζονται σταθερά από τον δάσκαλο.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η ακατάπαυστη ομιλία μπορεί να αποτελεί μέρος της φυσικής έκφρασης ενός ατόμου (όπως το να είναι εξωστρεφής), ένας τρόπος αντιμετώπισης του άγχους ή μια συνήθεια που αποκτήθηκε από μικρή ηλικία. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι θέλουν όλη την προσοχή πάνω τους, πολλοί χρησιμοποιούν την ομιλία για να νιώσουν καλύτερα ή πιο ασφαλείς. Οι βασικοί λόγοι είναι:
- Προσωπικότητα: Φυσική τάση προς την πολυλογία ή αδυναμία να σταματήσουν να μιλούν (ονομάζεται και «talkaholism»).
- Ανασφάλεια ή άγχος: Συνεχής ομιλία για να αποφευχθεί η σιωπή ή να καλυφθούν νευρικά συναισθήματα.
- Ανάγκη για έλεγχο: Μονοπώληση της συζήτησης ώστε να νιώθουν ισχυροί ή σημαντικοί.
- Μαθημένες συνήθειες: Μεγάλωσαν σε θορυβώδη περιβάλλοντα όπου το να μιλάς περισσότερο προσέλκυε την προσοχή.
Συχνά, όσοι μιλούν υπερβολικά δεν το κάνουν για να επιδειχθούν – μπορεί απλώς να προσπαθούν να νιώσουν ότι τους ακούνε, ότι είναι ασφαλείς ή ότι έχουν τον έλεγχο, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.
8 τρόποι για να διακόψετε κάποιον που μιλάει ακατάπαυστα
1) Κατανοήστε τη ροή της συζήτησης (ή του μονόλογου)
Το να διακόψετε κάποιον που μιλάει ασταμάτητα έχει να κάνει με το σωστό timing. Όπως όταν διασχίζετε έναν πολυσύχναστο δρόμο, είναι σημαντικό να βρείτε τη σωστή στιγμή – μια στιγμή που να φαίνεται φυσική και ευγενική. Με το να ακούτε προσεκτικά τον τρόπο που μιλά ο άνθρωπος που έχετε απέναντί σας – παύσεις, αλλαγές στον τόνο ή στο θέμα – μπορεί να σας δείξει το κατάλληλο σημείο για να παρέμβετε.
Αυτά τα διακριτικά σημάδια προσφέρουν την ευκαιρία να μπείτε στη συζήτηση χωρίς να διακόψετε απότομα. Όταν χρησιμοποιηθεί σωστά, αυτή η προσέγγιση βοηθά να διατηρηθεί ένας ισορροπημένος, αμφίδρομος διάλογος χωρίς να φαίνεται αγενής.
Αυτισμός στα κορίτσια: Τα 5 σημάδια για να αναγνωρίσετε το καμουφλάζ
2) Χρησιμοποιήστε τη μέθοδο του «σάντουιτς»
Η μέθοδος του «σάντουιτς» είναι ένας ομαλός τρόπος να παρέμβετε σε μια συζήτηση χωρίς να τη διαταράξετε. Περιλαμβάνει τρία απλά βήματα:
- Ξεκινήστε με το να αναγνωρίσετε το επιχείρημα του συνομιλητή
- Προσθέστε σύντομα τη δική σας συνεισφορά
- Έπειτα, επιστρέψτε στο αρχικό τους θέμα
Για παράδειγμα: «Αυτό που είπες για την κλιματική αλλαγή έχει ενδιαφέρον. Μου θύμισε ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα και παρουσίαζε μια άλλη οπτική… Αλλά έλεγες για την επίδραση στις πολικές αρκούδες;»
Αυτή η στρατηγική διατηρεί τον τόνο συνεργατικό και ευγενικό, ενώ εξασφαλίζει ότι η συζήτηση παραμένει συμμετοχική.
3) Χρησιμοποιήστε τη γλώσσα του σώματος
Η μη λεκτική επικοινωνία μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο όταν τα λόγια φαίνονται υπερβολικά παρεμβατικά. Σύμφωνα με τον Αμερικανό Dr. Albert Mehrabian του UCLA, περίπου το 55% της επικοινωνίας είναι μη λεκτικό. Διακριτικές κινήσεις – όπως μια ελαφριά κλίση προς τα εμπρός, η οπτική επαφή ή η ευγενική ανύψωση του χεριού – μπορούν να σηματοδοτήσουν την πρόθεσή σας να μιλήσετε χωρίς να διακόψετε. Αυτά τα σήματα λειτουργούν ως ευγενικές υπενθυμίσεις ότι οι συζητήσεις πρέπει να είναι συμμετοχικές, ενθαρρύνοντας μια πιο ισότιμη συμμετοχή.
4) Πείτε το όνομά τους
Το να αναφέρετε το όνομα κάποιου στη μέση της συζήτησης μπορεί διακριτικά να επαναπροσανατολίσει την προσοχή και να δημιουργήσει χώρο για να μιλήσετε. Είναι ένας φυσικός τρόπος να τραβήξετε την προσοχή, ενώ δείχνετε αναγνώριση αλλά και πρόθεση να συμμετάσχετε. Μια απλή φράση, όπως «Γιώργο, καταλαβαίνω τι λες…» ή «Γιώργο, αυτό μου θύμισε το…» λειτουργεί αποτελεσματικά – αρκεί να μην γίνεται υπερβολικά. Όταν γίνει τη σωστή στιγμή, αυτή η τεχνική διακόπτει απαλά τη ροή χωρίς να ακούγεται απότομη ή παρεμβατική.
5) Δείξτε ενσυναίσθηση
Οι άνθρωποι που μιλούν συνεχώς, συχνά εκφράζονται από μια ανάγκη να αισθανθούν ότι τους ακούνε ή ότι έχουν αξία. Μια απλή ένδειξη ενσυναίσθησης μπορεί να αλλάξει τη δυναμική και να ανοίξει χώρο για να συμμετάσχουν και άλλοι. Για παράδειγμα, όταν κάποιος μοιράζεται μια συναισθηματική ιστορία, το να πείτε κάτι όπως «Ακούγεται ότι αυτό το … ήταν πολύ σημαντικό για σένα» δείχνει ότι ακούτε πραγματικά. Αυτού του είδους η αντίδραση δείχνει ειλικρινές ενδιαφέρον και συχνά ενθαρρύνει μια παύση, δημιουργώντας ευκαιρία για διάλογο αντί για μονόλογο.
6) Μοιραστείτε μια σχετική εμπειρία
Οι προσωπικές ιστορίες μπορούν να δημιουργήσουν φυσικά «παράθυρα» στη συζήτηση και να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση της ανταλλαγής απόψεων. Όταν κάποιος είναι απορροφημένος περιγράφοντας μια εμπειρία – για παράδειγμα, ένα πρότζεκτ ζαχαροπλαστικής – η απάντηση με μια ανάλαφρη, σχετική εμπειρία μπορεί να διευκολύνει τη ροή. Μια παρατήρηση όπως «Είναι αστείο που ανέφερες αποτυχίες σου στη ζαχαροπλαστική– είχα προσπαθήσει κι εγώ να φτιάξω σουφλέ και ξεφούσκωσε τόσο πολύ που έμοιαζε με τηγανίτα!» μπορεί να προκαλέσει γέλιο και για τις δύο πλευρές και να δώσει μια αίσθηση αμοιβαίας συμμετοχής εκείνη τη στιγμή.
7) Ζητήστε διευκρίνιση
Το να κάνετε στοχευμένες ερωτήσεις μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να εμπλακείτε και να ανακατευθύνετε μια μονόπλευρη συζήτηση. Εκφράσεις όπως «Τι θες να πεις;» ή «Μπορείς να το εξηγήσεις λίγο περισσότερο να καταλάβω;» δείχνουν ενδιαφέρον και ταυτόχρονα σταματούν ελαφρώς τη ροή. Αυτό δεν σας επιτρέπει μόνο να πάρετε τον λόγο, αλλά προάγει και μια πιο διαδραστική και στοχαστική ανταλλαγή μεταξύ των δύο συνομιλητών.
3 απλές τεχνικές για να γίνετε πιο πειστικοί και να πετύχετε τον στόχο σας
8) Διεκδικήστε, μην γίνετε επιθετικοί
Η διατήρηση της ισορροπίας σε μια συζήτηση σημαίνει να διεκδικείτε το δικαίωμα να μιλήσετε – χωρίς να καταπιέζετε τον άλλο. Η διεκδίκηση σέβεται και τις δύο πλευρές, ενώ η επιθετικότητα μπορεί να τερματίσει τον διάλογο. Είναι χρήσιμο να εκφράζετε τη γνώμη σας με ηρεμία, να χρησιμοποιείτε σταθερό τόνο και να μιλάτε με πρόθεση. Η συμμετοχή στη συζήτηση δεν είναι μόνο αποδεκτή – είναι απαραίτητη για την ουσιαστική επικοινωνία, αρκεί να γίνεται με σεβασμό.
Πηγές: GEE, International Scientific and Academic Research Publisher, VeryWell Health, Psychology Today, Cornell University