Φανταστείτε να τυλίγετε τους καρπούς σας με φανταστικούς επιδέσμους, πεπεισμένοι ότι είστε ο τελευταίος φύλακας μιας κρυφής διάστασης—καλώς ήλθατε στον κόσμο του chunibyo. Αυτό που ξεκινά ως ένα παιχνιδιάρικο αφιέρωμα σε αγαπημένους ήρωες μυθιστορημάτων, manga και anime, μπορεί να εξελιχθεί σε μια πεισματική άρνηση να αποχωριστεί κανείς τις εφηβικές του φαντασιώσεις. Από την αστειευόμενη προέλευσή του σε μια εκπομπή στην τηλεόραση του Τόκιο, μέχρι μελέτες που αποκαλύπτουν βαθιά συναισθήματα αποξένωσης, το chunibyo θολώνει τα όρια μεταξύ νεανικής φυγής από την πραγματικότητα και αυθεντικής ψυχολογικής μάχης.
Η φαντασία μάς καλεί να ξαναπαίξουμε χωρίς κανόνες – Γιατί μάθαμε να ζούμε μηχανικά;
Από τις φαντασιώσεις στις ψευδαισθήσεις: Τι είναι το chunibyo και ποιοι είναι πιο πιθανό να το αντιμετωπίσουν
Πολλοί από εμάς θυμόμαστε να φοράμε φανταστικές πανοπλίες, να μιλάμε σε δικές μας γλώσσες βγαλμένες από τη φαντασία μας ή να πιστεύουμε ότι είμαστε προορισμένοι για κάτι μεγαλύτερο. Στην Ιαπωνία, αυτή η παρόρμηση μερικές φορές συνεχίζεται πολύ πέρα από το γυμνάσιο και «αγκυρώνει» εφήβους (και ακόμη και νέους ενήλικες) σε κόσμους φαντασίας που αρνούνται να εγκαταλείψουν.
Γνωστό ως chunibyo (κυριολεκτικά «ασθένεια της δεύτερης τάξης του γυμνασίου», διαβάζεται «τσου-νι-μπιό»), αυτή η ενσυνείδητη βύθιση σε δυνάμεις τύπου anime και δραματικά alter ego μπορεί να διαταράξει οικογενειακούς δεσμούς, να εκτροχιάσει την κοινωνική ανάπτυξη και να μετατραπεί από παιχνιδιάρικη υποκριτική σε μια πραγματική ψυχολογική μάχη.
Η φαντασία μπορεί να επιμένει – Η εμμονή με τις παιδικές φαντασιώσεις
Συχνά, ως παιδιά, ταυτιζόμαστε με αγαπημένους χαρακτήρες από τις ιστορίες που διαβάζουμε—μια βασική ψυχολογική φάση μέσω της οποίας τελικά μαθαίνουμε ότι η πραγματικότητα διαφέρει από τη φαντασία. Δυστυχώς, για ορισμένους νέους και τις οικογένειές τους, Ιάπωνες και μη, αυτή η μετάβαση δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
Ανίκανοι να αποβάλουν τα παιδικά alter ego τους, αυτά τα άτομα αποσύρονται ακόμη βαθύτερα σε φανταστικές αφηγήσεις, φορώντας κοστούμια και—το πιο αποκαλυπτικό—υιοθετώντας τους χαρακτηριστικούς τρόπους ομιλίας των χαρακτήρων τους. Αυτή η παρατεταμένη βύθιση μπορεί να διαταράξει την κοινωνική ένταξη και τις οικογενειακές σχέσεις, μετατρέποντας το αθώο παιχνίδι ρόλων σε μια ισχυρή ψυχολογική πρόκληση.
Από εσωτερικό αστείο σε διαδικτυακό φαινόμενο: Η πραγματική προέλευση του «chunibyo»
Σε μετάδοση της εκπομπής του TV Tokyo με τίτλο Ijuin Hikaru & Sakuma Nobuyuki’s Unofficial ‘TV Tokyo Review’, ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Hikaru Ijuin μίλησε για το πώς επινόησε τον όρο «chunibyo». Το συγκεκριμένο τμήμα περιλάμβανε ανέκδοτο υλικό συζήτησης που είχε καταγραφεί πριν η πρώην παρουσιάστρια Miyu Iketani αποχωρήσει από το TV Tokyo στο τέλος Σεπτεμβρίου. Στο κομμάτι που κόπηκε από τη μετάδοση, η Iketani παρουσίασε ένα email από τηλεθεατή που ρωτούσε για την προέλευση του όρου «chunibyo», τον οποίο είχε δημιουργήσει ο Ijuin.
Ο Ijuin ξεκίνησε λέγοντας «Στην αρχή, εγώ και ο Miura Jun μιλούσαμε για το πώς η δεύτερη τάξη του γυμνασίου—όταν τα αγόρια περνούν για πρώτη φορά την εφηβεία και η σωματική και συναισθηματική τους ανάπτυξη είναι ασύμφωνες—είναι, κατά τα λόγια του Miura, “η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος”». Συνέχισε λέγοντας «Σκεφτήκαμε ότι αν αποκαλέσουμε αυτές τις άβολες παραξενιές της δεύτερης γυμνασίου μια μορφή “ασθένειας”, γίνεται η κατάσταση λιγότερο ντροπιαστική. Και έτσι προέκυψε το “chunibyo”».
Ωστόσο, ο Ijuin διευκρίνισε: «Αρχικά, δεν προοριζόταν για να επιτεθεί σε ανθρώπους. Ήταν αυτοσαρκαστικό—σαν να κοροϊδεύω τον εαυτό μου επειδή ήμουν χάλια στα αγγλικά, φτάνοντας στο σημείο να αντιγράφω στίχους ξένων τραγουδιών σε κατακάνα και να λέω πράγματα όπως, “Η ιαπωνική ποπ μουσική δεν είναι καλή, σωστά;”». Εξήγησε ότι μόνο αργότερα, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να το χρησιμοποιούν για να κοροϊδεύουν άλλους—λέγοντας πράγματα όπως, «Αυτός ο τύπος είναι τόσο chunibyo»—ένιωσε, «Ε, αυτό δεν ήταν ακριβώς αυτό που είχα στο μυαλό μου».
Γιατί φωνάζουμε στα παιδιά μας; Τι τους προκαλεί και πώς θα το σταματήσουμε
Τι είναι το chunibyo;
Το «chunibyo» (κυριολεκτικά «ασθένεια της δευτέρας γυμνασίου») είναι ένας δημοφιλής ιαπωνικός όρος που περιγράφει μια χαρακτηριστική, παροδική ψυχική κατάσταση που εμφανίζεται συχνά κατά την εφηβεία. Αν και δεν αποτελεί επίσημη ψυχιατρική διάγνωση (δεν εμφανίζεται στο ICD‑11), περιγράφει συμπεριφορές που υπερβαίνουν την κανονική εφηβική ανάπτυξη, όπως παραληρηματική αίσθηση μεγαλοπρέπειας για τον εαυτό τους, απομόνωση, καυχησιολογία και έντονες αναφορές σε μοτίβα φαντασίας από anime και manga (π.χ. «σφράγισμα» δυνάμεων με επιδέσμους, επιμονή σε υπερφυσικές αντιλήψεις, υιοθέτηση υψηλοφρόνων ψευδωνύμων). Αυτές οι συμπεριφορές συνήθως υποχωρούν από μόνες τους μετά την εφηβεία.
Πώς ορίστηκε το chunibyo σε αυτή τη μελέτη;
Στη μελέτη του 2021, οι συμμετέχοντες ταξινομήθηκαν ως «chunibyo» αν απάντησαν «Ναι» ή «Μου είπαν ότι είχα chunibyo» στην ερώτηση «Είχατε chunibyo κατά τα χρόνια του γυμνασίου/λυκείου;». Όσοι απάντησαν «Όχι» ή «Δεν είμαι σίγουρος/η και κανείς δεν μου το είπε» ταξινομήθηκαν ως μη‑chunibyo.
Βασικές διαφορές σε χαρακτηριστικά και συμπεριφορές
Δημογραφικά στοιχεία & προβλήματα
- Το 38,9% των συμμετεχόντων (122/314) ανήκε στην ομάδα chunibyo (μέση ηλικία 31 ετών και για τις δύο ομάδες) και ήταν σημαντικά συχνότερα άνδρες (64,8% έναντι 50,0%).
- Τα δύο τρίτα (67,2%) της ομάδας chunibyo ανέφεραν τουλάχιστον ένα πρόβλημα σχετιζόμενο με την εφηβεία (π.χ. δυσκολίες επικοινωνίας, επιδείνωση σχέσεων με οικογένεια/φίλους, ανεξήγητο στρες), έναντι 14,1% της ομάδας μη‑chunibyo.
Γνωστικά και φαντασιακά χαρακτηριστικά
- Ακαδημαϊκή αυτοεκτίμηση: 47,5% των ατόμων με chunibyo ένιωθαν ότι τα τεστ δεν αντανακλούν τις πραγματικές τους ικανότητες, σε σύγκριση με 35,4% των μη‑chunibyo.
- Δυσφορία κοσμοαντίληψης: 61,1% των ερωτηθέντων με chunibyo αισθάνονταν ότι κάτι «δεν πάει καλά με τον κόσμο», έναντι 34,9% των μη‑chunibyo.
- Φανταστικοί σύντροφοι: 32,0% της ομάδας chunibyo είχαν φανταστικούς φίλους ή ρομαντικές φιγούρες, σε σύγκριση με μόλις 5,2% της ομάδας μη‑chunibyo.
Αυτοπροσδιορισμός & αντιδράσεις στον χαρακτηρισμό
- Περίπου το ένα τέταρτο και των δύο ομάδων υιοθέτησαν μοναδικές προσωπικές αντωνυμίες ή τίτλους (27,9% έναντι 24,0%, μη σημαντικό στατιστικά).
- Αν τους έλεγαν ότι είχαν chunibyo κατά την εφηβεία, τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονταν ως chunibyo ήταν πιο πιθανό να το αποδεχτούν (51,3% έναντι 23,4%) ή να αντιδράσουν αρνητικά (30,3% έναντι 22,4%), ενώ τα μη‑chunibyo άτομα συχνότερα απέρριπταν τον χαρακτηρισμό (56,8% έναντι 30,3%).
Συνοψίζοντας, το chunibyo σε αυτό το δείγμα χαρακτηρίζεται από αυξημένη μεγαλόπρεπη φαντασία, βύθιση σε φανταστικούς κόσμους και αίσθηση αποξένωσης—όλα σημαντικά συχνότερα σε σχέση με τους συνομηλίκους που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως chunibyo.
Chunibyo: Ποιοι είναι οι 3 υποτύποι;
Οι τύποι του συνδρόμου της 2ας γυμνασίου μπορούν να χωριστούν σε 3 κατηγορίες:
- Τύπος DQN (dokyun-kei, δηλαδή ο ταραξίας)
- Τύπος υποκουλτούρας
- Τύπος «διαβολικό μάτι»
Ο τύπος DQN μοιάζει με αντικοινωνική φιγούρα, αν και αυτό δεν είναι στη φύση ή στον χαρακτήρα των παιδιών. Οι συμπεριφορές του/της είναι συνήθως τραχιές στον τρόπο πράξης και ομιλίας.
Ο τύπος υποκουλτούρας είναι αυτός που διακρίνεται από την προσκόλληση σε συγκεκριμένες τάσεις, ίσως λίγο γνωστές, με μόνο σκοπό να φαίνεται «κουλ», ξεχωριστός και ενδιαφέρων.
Τέλος, ο τύπος «διαβολικό μάτι» παραπέμπει σε χαρακτήρα συνδεδεμένο με μυστικιστικά‑φανταστικά στοιχεία. Πιστεύει ότι έχει ειδικές δυνάμεις και συγκεκριμένες αποστολές, σε τέτοιο βαθμό που επινοεί ένα ψευδώνυμο, ένα μυστικιστικό όνομα που τον/την χαρακτηρίζει. Το «διαβολικό μάτι» δεν σχετίζεται με το «κακό μάτι» της βασκανίας.
Κοινωνικό στίγμα: Η κρυφή αντίδραση του κόσμου στο chunibyo
Αυτό το σύνδρομο είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που η ιαπωνική κοινωνία αντιμετωπίζει με απόσταση και κρυφά, σαν να είναι κάτι ντροπιαστικό και όχι ένα πιθανό ψυχολογικό πρόβλημα που θα έπρεπε να διορθωθεί άμεσα. Υπάρχουν άνθρωποι που το παίρνουν ελαφρά, κοροϊδεύοντας το αγόρι ή το κορίτσι που έχει τέτοιες συμπεριφορές, άλλοι που αρνούνται την κατάσταση. Όπως πάντα συμβαίνει στην Ιαπωνία, ό,τι μπορεί να προκαλέσει αμηχανία στην κοινωνία ή στην ομάδα απομονώνεται και κρατιέται κρυφό, χλευάζεται και περιθωριοποιείται.
Αποδοχή της ωριμότητας πέρα από το chunibyo
Αν και όλοι περνούν από μια φάση chunibyo στη νεότητα, οι περισσότεροι ξεπερνούν την παρόρμηση να «σφραγίσουν» φανταστικές δυνάμεις ή να υιοθετήσουν μεγαλόπρεπα ψευδώνυμα. Το να μην αναγνωριστεί ως μόνιμη διαταραχή αλλά ως παροδικός μηχανισμός αντιμετώπισης βοηθά τις οικογένειες, τους εκπαιδευτικούς και τους συνομηλίκους να ανταποκρίνονται με κατανόηση αντί με χλευασμό.
Τα ψάρια κάνουν τα παιδιά πιο έξυπνα και κοινωνικά – Πόσο πρέπει να τρώνε;
Εξερευνώντας την προέλευσή του—από τον αυτοσαρκαστικό όρο του Ijuin Hikaru μέχρι τις εμπειρικές μελέτες γύρω από τη βύθιση στη φαντασία—και διακρίνοντας τους τρεις υποτύπους του, αποκτούμε σαφήνεια για το πώς να καθοδηγήσουμε τους νέους μέσα από αυτή την αμήχανη φάση.
Πηγές: PMC, Nikkan Sports, Fukai Nihon