Εργαζόμενοι στην υγεία αφηγούνται πέντε ιατρικά περιστατικά-θαύματα που έζησαν τα Χριστούγεννα και τους συγκλόνισαν, στιγμές που ξεχώρισαν για την έντασή τους και άφησαν έντονο αποτύπωμα στην επαγγελματική και ανθρώπινη εμπειρία τους.
Γιατί αναζητούμε τα Χριστούγεννα όλο και νωρίτερα; Ποιοι οι ψυχολογικοί και οι συναισθηματικοί λόγοι
Τις γιορτινές μέρες, όταν ο κόσμος φωτίζεται από λαμπιόνια και χαμόγελα, μια πιο αθόρυβη αλλά αληθινή μαγεία ξεδιπλώνεται μέσα στα νοσοκομεία, στα ερευνητικά κέντρα και στα σπίτια όσων δίνουν μάχες για την υγεία τους. Είναι η μαγεία της ιατρικής, των ανθρώπων που σώζουν ζωές, των επιστημονικών ανακαλύψεων που προσφέρουν ελπίδα και των μικρών «θαυμάτων» που γεννιούνται όταν η επιστήμη συναντά την ανθρωπιά. Αυτές τις μέρες, ανάμεσα σε στολίδια και ευχές, θυμόμαστε πως τα αληθινά θαύματα συμβαίνουν κάθε φορά που η γνώση, η πίστη και η αγάπη συνεργάζονται για να χαρίσουν ζωή.
Από μεταμοσχεύσεις νεφρού, μωρά που γεννήθηκαν υπό τους ήχους χριστουγεννιάτικων ήχων μέχρι το κορίτσι που επέζησε από ένα τροχαίο ανήμερα Χριστουγέννων, μέλη του ιατρικού προσωπικού θυμούνται και μοιράζονται στον Guardian τις ξεχωριστές τους αναμνήσεις.
Ο ασθενής που τηλεφώνησε με δάκρυα λέγοντας ότι βρέθηκε νεφρό
Ήμουν ειδικευμένη νοσηλεύτρια στις μεταμοσχεύσεις νεφρού. Πριν από αυτό, ήμουν υπεύθυνη για την κατ’ οίκον αιμοκάθαρση και φρόντιζα πολλούς ασθενείς σε απομακρυσμένες περιοχές. Την παραμονή των Χριστουγέννων είχα εργαστεί και πήγα για ύπνο γύρω στα μεσάνυχτα. Στη 1 π.μ. με πήρε τηλέφωνο ένας από τους ασθενείς μου, που είχα φροντίσει στην κατ’ οίκον αιμοκάθαρση. Είχε βρεθεί διαθέσιμο νεφρό και τον είχαν καλέσει για μεταμόσχευση. Ήταν με δάκρυα. Μου είπε ότι περίμενε αυτή τη στιγμή έξι χρόνια, αλλά τώρα που είχε φτάσει, ένιωθε πολύ λυπημένος. Ήταν λυπημένος γιατί μια οικογένεια είχε καταρρεύσει από την απώλεια ενός αγαπημένου τους ανήμερα Χριστουγέννων, αλλά ταυτόχρονα χαρούμενος για την ευκαιρία μιας νέας ζωής. Τον καθησύχασα λέγοντάς του ότι η οικογένεια που είχε χάσει το αγαπημένο της πρόσωπο θα ένιωθε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι το νεφρό δινόταν σε έναν υπέροχο άνθρωπο, που θα αξιοποιούσε την ευκαιρία για να ζήσει μια πλήρη ζωή.
Στη συνέχεια, μου είπε ότι θα θυμάται αυτή τη μέρα των Χριστουγέννων για το υπόλοιπο της ζωής του και ότι, όταν έλαβε την κλήση, ήμουν το πρώτο και μοναδικό άτομο που ήθελε να μιλήσει. Είπε: «Είσαι μια εξαιρετική νοσηλεύτρια. Ευχήσου μου καλή τύχη. Ελπίζω να είναι η τελευταία μέρα που χρειάζομαι αιμοκάθαρση. Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα εκεί. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το έλεγα αυτό, αλλά θα μου λείψεις!» Υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση εκείνη τη μέρα και είχε πάνω από μια δεκαετία υγιούς λειτουργίας του νεφρού. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν από τα καλύτερά μου.
Director of nursing education, Abu Dhabi
Το μωρό που γεννήθηκε ενώ μια χορωδία τραγουδούσε κάλαντα απ’ έξω
Αν και πάντα νιώθω λίγο λυπημένη που είμαι μακριά από την οικογένειά μου, έχω την τύχη να είμαι μέλος μιας υπέροχης ομάδας στη δουλειά. Έχουμε τις δικές μας παραδόσεις και βάζουμε πολλή προσπάθεια για να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα που περνάμε μαζί. Έχουμε κερδίσει τρεις συνεχόμενες χρονιές το βραβείο για τη καλύτερα διακοσμημένη πτέρυγα, φοράμε όλοι χριστουγεννιάτικα πουλόβερ και τρώμε μαζί τα χριστουγεννιάτικα γεύματα του NHS στο κυλικείο. Η γραμματέας μας έρχεται ακόμα και το πρωί των Χριστουγέννων ντυμένη Άγιος Βασίλης για να μοιράσει τα δώρα του «μυστικού Άη Βασίλη». Καθώς εργαζόμαστε στη μαιευτική, όποιος δεν μπορεί να πάρει εξιτήριο ώστε να πάει σπίτι με την οικογένειά του, συνήθως είναι πολύ ευτυχισμένος που περνά τα Χριστούγεννα μαζί μας, καθώς παίρνει ένα από τα καλύτερα δώρα την ημέρα των Χριστουγέννων. Πέρσι, όταν ξεκινήσαμε τη βάρδια των Χριστουγέννων, υπήρχε μόνο μία γυναίκα σε τοκετό· έπρεπε να γεννήσει με καισαρική και οδηγήθηκε στο χειρουργείο. Την ίδια στιγμή, η μπάντα χάλκινων και η χορωδία είχαν φτάσει στην πτέρυγα για να τραγουδήσουν κάλαντα. Στάθηκαν ακριβώς έξω από το χειρουργείο και τραγούδησαν τα «When a child is born» και «Away in a manger» όσο γεννιόταν το πρώτο μωρό εκείνων των Χριστουγέννων. Αν και όλες οι γέννες είναι υπέροχες εμπειρίες, αυτή ήταν αξέχαστη· δεν υπήρχε ούτε ένα στεγνό μάτι στο χειρουργείο.
Μαία, Λονδίνο
Πρωτοχρονιά: Οι στόχοι που πρέπει να θέσουμε και πώς να τους πραγματοποιήσουμε
Το χριστουγεννιάτικο δείπνο που ένωσε τους συναδέλφους
Φέτος θα είναι τα πρώτα μου Χριστούγεννα ελεύθερα αυτόν τον αιώνα. Έχω περάσει τα τελευταία 15 Χριστούγεννα δουλεύοντας με άτομα με μαθησιακές δυσκολίες σε οικίες φροντίδας. Είναι πάντα μια υπέροχη μέρα. Η ζωή και οι σωματικές λειτουργίες συνεχίζονται, αλλά το χριστουγεννιάτικο πνεύμα είναι έντονο και ο ενθουσιασμός των ανθρώπων που φροντίζουμε είναι μεταδοτικός. Το να μένεις σε ένα άδειο Λονδίνο και να βλέπεις όλους όσους γνωρίζεις να επιστρέφουν στα σπίτια τους είναι παράξενα απελευθερωτικό. Θα νιώσω περίεργα φέτος που θα κινούμαι μαζί με το πλήθος.
Μια χρονιά, ήμουν υπεύθυνη σε μια οικία όπου υπήρχαν πολλά προβλήματα με το προσωπικό και την ένταση μεταξύ συναδέλφων. Ήταν τα πρώτα μου Χριστούγεννα εκεί και ήμουν αποφασισμένη να τα κάνω ξεχωριστά για όλους. Καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια για να τα καταφέρουμε. Φάγαμε όλοι μαζί με χριστουγεννιάτικα τραγούδια να παίζουν στο παρασκήνιο· όλοι φορούσαν χάρτινα καπελάκια και εγώ με μια συνάδελφο ξεσπάσαμε σε κλάματα από συγκίνηση για ό,τι είχαμε καταφέρει.
Treat Me Right! manager, London
Το κορίτσι που επέζησε από θανατηφόρα τραύματα σε τροχαίο
Πάνω από 30 χρόνια πριν, το πρωί της παραμονής των Χριστουγέννων, ένα έφηβο κορίτσι μεταφέρθηκε από ένα επαρχιακό νοσοκομείο στη περιφερειακή μονάδα εντατικής θεραπείας καρδιοθωρακικής, όπου εργαζόμουν. Είχε υποστεί σοβαρά τραύματα στο στήθος σε τροχαίο. Ήμουν υπεύθυνη της μονάδας στη βραδινή βάρδια των Χριστουγέννων και τη φρόντιζα εκείνο το βράδυ. Ήταν διασωληνωμένη και βαριά κατασταλμένη. Θυμάμαι τους γονείς της στο πλάι της και εξηγούσα κάθε διαδικασία που έκανα για να τους κρατήσω όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένους και να απομυθοποιήσω ένα περιβάλλον που μπορεί να είναι τρομακτικό για τις οικογένειες. Η κατάστασή της ήταν οριακή και αντιμετώπισε πολλές απειλητικές για τη ζωή κρίσεις τις επόμενες εβδομάδες. Κανείς δεν ήξερε αν θα τα καταφέρει, αλλά τα κατάφερε και πήρε εξιτήριο λίγους μήνες αργότερα. Επέστρεψε στο αρχικό νοσοκομείο για να ευχαριστήσει το προσωπικό για τη φροντίδα που της είχαν προσφέρει αρχικά. Λάβαμε μια επιστολή από τον ιατρό της εκεί, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να πιστέψει πως επέζησε από τα τραύματά της και μας επαίνεσε όλους συγκινητικά. Τη συνάντησα ξανά λίγα χρόνια αργότερα· σπούδαζε νοσηλευτική και ήθελε να ειδικευτεί στην εντατική θεραπεία.
Senior staff nurse, intensive care, London
Το δημοφιλές δώρο των εορτών που μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά
Η ηλικιωμένη γυναίκα που μοιράστηκε το χριστουγεννιάτικο γεύμα με την οικογένειά της για πρώτη φορά μετά από χρόνια
Δεν εργάζομαι πλέον τις ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά η αγαπημένη μου ανάμνηση από τότε που δούλευα ήταν όταν έμαθα ότι μία από τις πελάτισσές μου, που ήταν πάνω από 100 ετών, είχε μια κόρη που ζούσε στη γειτονιά του συγκροτήματος προστατευόμενης κατοικίας. Η κόρη της ήταν κι εκείνη ηλικιωμένη και αδύναμη για να τη μεταφέρει, οπότε κανόνισα εγώ να την πάω στο σπίτι της κόρης της, όπου απόλαυσε το χριστουγεννιάτικο γεύμα με την κόρη της, τα εγγόνια της και τα δισέγγονά της. Ακόμα μου φέρνει χαρά όταν το σκέφτομαι.
Sheltered scheme manager, London