Η Paris Hilton μιλά ανοιχτά για το πώς αναδιαμόρφωσε το σπίτι της, εξηγώντας ότι έμαθε να αγκαλιάζει τη ΔΕΠΥ της και να τη μετατρέπει σε εργαλείο οργάνωσης, δημιουργικότητας και καθημερινής λειτουργικότητας.
Εκτόξευση των διαγνώσεων ΔΕΠΥ: Τι δείχνουν τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα
Η Paris Hilton μιλάει ανοιχτά για τη ΔΕΠΥ και όσα άλλαξε στην καθημερινότητά της
Η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) είναι μια νευροαναπτυξιακή πάθηση που ξεκινά από μικρή ηλικία και χαρακτηρίζεται από υπερβολική απροσεξία, υπερκινητικότητα ή παρορμητικότητα, που εμφανίζονται σε περισσότερα από ένα περιβάλλον όπως σπίτι ή σχολείο και διαρκούν τουλάχιστον έξι μήνες, επηρεάζοντας καθημερινές δραστηριότητες, σύμφωνα με το Journal of Health Service Psychology. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία συγκέντρωσης, ολοκλήρωσης εργασιών, υπερβολική κίνηση, παρορμητικές πράξεις και δυσκολία στην αναμονή σειράς. Υπάρχουν τρεις τύποι: κυρίως απροσεξίας, κυρίως υπερκινητικότητας/παρορμητικότητας ή συνδυασμός.
Είναι σημαντικό που διάσημες προσωπικότητες μιλούν ανοιχτά για αυτό διευκολύνοντας τη διάγνωση για άλλους ανθρώπους
Από τότε που διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ στα είκοσί της, η Paris Hilton επέλεξε να δει τη νευροδιαφορετικότητά της ως «υπερδύναμη».
«Δεν θα ήμουν το άτομο που είμαι σήμερα χωρίς αυτήν», αναφέρει η Hilton, 44 ετών, στο PEOPLE. Η DJ, μοντέλο, ιδρύτρια της Parívie, τηλεοπτικό πρόσωπο, συγγραφέας, σχεδιάστρια μόδας και ιδρύτρια της εταιρείας μέσων επόμενης γενιάς 11:11, είναι υπέρμαχος της νευροδιαφορετικότητας και της συμπερίληψης. Γι’ αυτό και άνοιξε, κυριολεκτικά, τις πόρτες του σπιτιού της για μια βιντεοσειρά τριών επεισοδίων, παρουσιάζοντας πώς έχει διαμορφώσει το σπίτι και το γραφείο της ώστε να εξυπηρετούν τόσο την ίδια όσο και τα μέλη της ομάδας της με ΔΕΠΥ.
Στο Inclusive by Design, η Hilton συνεργάζεται με τις ειδικούς Sarah Greenberg και τον Δρ. Andrew Kahn από την οργάνωση Understood.org, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στηρίζει άτομα με μαθησιακές δυσκολίες. Συμμετέχουν επίσης το Android και ο φιλανθρωπικός βραχίονας της εταιρείας της Hilton, 11:11 Media Impact. Η σειρά παρουσιάζει πώς διαμόρφωσε την ντουλάπα της, το δωμάτιο χειροτεχνίας και το γραφείο του σπιτιού της ώστε να είναι λειτουργικά για την ίδια και τα μέλη της ομάδας της με νευροδιαφορετικότητα.
Η Gwyneth Paltrow αποκαλύπτει ότι κάνει εμμονικές σκέψεις – Πώς αντιμετωπίζει το άγχος;
Καταπολεμά το στίγμα για τη ΔΕΠΥ
Η Hilton εξηγεί γιατί επέλεξε να μιλήσει τόσο ανοιχτά για την πορεία της με τη ΔΕΠΥ και τι είναι αυτό που την κινητοποιεί να γίνει υπέρμαχος του θέματος.
«Απλώς ήθελα πολύ να μοιραστώ στρατηγικές και πράγματα που έχω μάθει διαχειριζόμενη τη ΔΕΠΥ μου, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μου ζωή, και πραγματικά ελπίζω ότι μοιραζόμενη τις εμπειρίες μου θα βοηθήσω να μειωθεί το στίγμα γύρω από τη ΔΕΠΥ και να γίνει η νευροδιαφορετικότητα πιο κατανοητή», αναφέρει η Hilton στο PEOPLE.
«Έχω δει πόσοι πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται διαφορετικά νιώθουν μόνοι, οπότε ήθελα πραγματικά να δημιουργήσω έναν χώρο που να δείχνει πώς εγώ αγκαλιάζω και αξιοποιώ τη ΔΕΠΥ μου και μπορούν κι εκείνοι να το κάνουν».
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς παιδιών με νευροδιαφορετικότητα στο σπίτι;
«Βγαίνεις στον κόσμο και υπάρχουν τόσοι πολλοί περισπασμοί και πράγματα που συμβαίνουν, είναι πάρα πολλά για κάποιον», εξηγεί η Hilton, επισημαίνοντας ότι ένα άτομο με νευροδιαφορετικότητα θα εκτιμήσει «έναν χώρο που το κάνει να νιώθει χαρούμενο και του επιτρέπει να χαλαρώνει και να νιώθει τον καλύτερό του εαυτό».
Αναφέρει ότι η ίδια η πορεία της στη μητρότητα, έχει τον γιο Phoenix Barron, 2 ετών και την κόρη London Marilyn, 23 μηνών, με τον σύζυγό της Carter Reum, 44 ετών, την ενέπνευσε να ενισχύσει τη δράση της.
«Η μητρότητα μού έδωσε έναν νέο σκοπό και θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν νιώθοντας χαρά για αυτό που είναι. Νιώθω ότι ο μόνος τρόπος να το πετύχω είναι να αγκαλιάσω πρώτα εγώ τον εαυτό μου, ώστε να είμαι η καλύτερη και πιο αυθεντική μαμά για εκείνα».
Η αντικειμενική μνήμη της ΔΕΠΥ
«Με τη ΔΕΠΥ υπάρχει κάτι που λέγεται “αντικειμενική μνήμη” (object permanence), όπου αν δεν βλέπεις κάτι, ουσιαστικά δεν υπάρχει στο μυαλό σου. Γι’ αυτό η οπτική οργάνωση είναι τόσο σημαντική».
Έτσι, οργάνωσε το δωμάτιο χειροτεχνίας της με διάφανες συρταριέρες για να βλέπει τι υπάρχει μέσα. Και στην ντουλάπα της και τα συρτάρια που δεν έχουν γυάλινες επιφάνειες έχουν ετικέτες που εξηγούν τι περιέχουν.
Όπως εξηγεί η Hilton, χρειάζεται να «είναι όλα με ετικέτες για να μπορώ να τα βλέπω και έτσι ο εγκέφαλός μου να αρχίσει να θυμάται πού είναι το καθετί».
Η μεγαλύτερη παρανόηση για τη ΔΕΠΥ
«Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει τα θετικά στοιχεία της» αναφέρει, προσθέτοντας ότι πολλοί καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, δημιουργοί και επιστήμονες έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ.
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί λαμπροί άνθρωποι στην κοινότητα που πιστεύω ότι πρέπει να γιορτάζονται περισσότερο και ο κόσμος πρέπει να το γνωρίζει, γιατί αυτό είναι τεράστια πηγή έμπνευσης για άλλα παιδιά. Θέλω να συνεχίσω να περνάω αυτό το μήνυμα, ώστε ο κόσμος να νιώθει περήφανος και να μην ντρέπεται για κάτι που δεν θα έπρεπε να ντρέπεται».
«Για μένα, όταν μεγάλωνα, κανείς δεν μιλούσε για τη ΔΕΠΥ» αναφέρει η Hilton, εξηγώντας ότι όταν ήταν στο σχολείο, «μου ήταν τρομερά δύσκολο να θυμάμαι πράγματα. Συνέχεια έχανα τις εργασίες μου και με μάλωναν οι δάσκαλοι».
«Απλώς ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα και ήμουν συνέχεια λυπημένη, αλλά προσπαθούσα να “κρυφτώ”, να κάνω ότι όλα είναι καλά… ενώ μέσα μου βίωνα τόσα συναισθήματα. Και αφού μίλησα με τόσους άλλους ανθρώπους με ΔΕΠΥ, τώρα καταλαβαίνω πλήρως. Είναι εξουθενωτικό να πρέπει να το κάνεις αυτό και να νιώθεις έτσι».
Σήμερα, λέει:
«Μαθαίνω τόσα πολλά και απλώς εύχομαι να ήξερα όλα αυτά που ξέρω τώρα, όταν ήμουν παιδί στο σχολείο. Αλλά το κάνω αυτό για το μικρό κορίτσι μέσα μου… Τώρα το βλέπω σαν υπερδύναμη και δεν θα ήμουν το άτομο που είμαι σήμερα χωρίς αυτήν. Είμαι δημιουργός, έχω συνεχώς νέες ιδέες».
ΔΕΠΥ στους ενήλικες: 5 περίεργα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσετε
Όπως καταλήγει η Hilton:
«Απλώς θέλω ο κόσμος να καταλάβει ότι δεν είσαι χαλασμένος. Ο εγκέφαλός σου είναι απλώς καλωδιωμένος διαφορετικά και αυτό είναι κάτι πολύ ξεχωριστό, γι’ αυτό θέλω να το ξέρει ο κόσμος. Δεν είναι αδυναμία. Μπορεί να είναι υπερδύναμη, αν μπορέσεις να την αξιοποιήσεις σωστά».