Ο οξυφοίνικας της τροπικής Αφρικής είναι ένα φρούτο που αποτελεί βασικό συστατικό σε δημοφιλή πιάτα, τόσο αλμυρά όσο και γλυκά. Το διατροφικό προφίλ του, όμως, καθιστά σαφές ότι μπορεί να αποτελέσει μια υγιεινή προσθήκη στη διατροφή σας. Έτσι, αν είστε έτοιμοι για ένα σνακ ή να ξεκινήσετε το μαγείρεμα, μπορείτε να το δοκιμάσετε.
Ποιος είναι ο οξυφοίνικας της τροπικής Αφρικής και πώς χρησιμοποιείται
Ο καρπός του ταμάρινδου είναι ένα από τα βασικά συστατικά στο sinigang, ένα αλμυρό φιλιππινέζικο στιφάδο, και στο imli ή saunth chutney, ένα γλυκό chutney που συνοδεύει τηγανητά σνακ στην Ινδία και το Πακιστάν. Χρησιμοποιείται επίσης σε ποτά όπως το agua fresca, το οποίο αφθονεί στο Μεξικό και σε μέρη της Λατινικής Αμερικής, και στο sharbat, ένα παγωμένο λικέρ που σερβίρεται συχνά κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.
Ωστόσο, ο ταμαρίνδος προέρχεται από ένα δέντρο που μπορεί να επιβιώσει μόνο σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα, οπότε ανάλογα με το πού ζείτε, μπορεί να μην είστε τόσο εξοικειωμένοι με αυτόν όσο είστε με άλλα φρούτα. Ο διαιτολόγος της Κλινικής του Κλίβελαντ, Devon Peart, εξηγεί τι είναι ο ταμαρίνδος και ποια οφέλη για την υγεία μπορεί να προσφέρει, ώστε να μπορείτε να αρχίσετε να ενσωματώνετε αυτό το ευέλικτο φρούτο στη διατροφή σας.
Τι είναι ο ταμάρινδος;
Ο καρπός του ταμάρινδου είναι ένα όσπριο που μοιάζει με λοβό από το δέντρο ταμαρίνδου (Tamarindus indica). Το σκληρό του κέλυφος μοιάζει με μακρύ κέλυφος φιστικιού ή καφέ λοβό edamame (σόγιας), αλλά στο εσωτερικό του υπάρχει ένας σαρκώδης πολτός με υφή σαν χουρμά.
«Ο ταμάρινδος είναι γλυκός και πικάντικος. Είναι πιο γλυκός ή πιο ξινός ανάλογα με το πόσο ώριμος είναι. Όσο πιο ώριμος είναι ο καρπός, τόσο πιο γλυκιά είναι η γεύση», εξηγεί ο Peart.
Τα δέντρα ταμάρινδου είναι ενδημικά σε τροπικές περιοχές της Αφρικής, αλλά πλέον αναπτύσσονται και σε άλλα θερμά κλίματα, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Ασίας, του Μεξικού και μερών της Κεντρικής Αμερικής.
Οφέλη του ταμάρινδου για την υγεία
Ήδη γνωρίζετε ότι τα φρούτα είναι υγιεινά. Αλλά τι το τόσο σπουδαίο έχει ο ταμάρινδος; «Ο ταμάρινδος είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά, σε ασβέστιο, φυτικές ίνες και μαγνήσιο», αναφέρει ο Peart. «Ο ταμάρινδος είναι πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά, επομένως, συνολικά, είναι μια υγιεινή τροφή όταν τον απολαμβάνετε με μέτρο», προσθέτει ο Peart. «Απλώς περιοριστείτε σε μία μερίδα τη φορά, δηλαδή μισό φλιτζάνι».
- Είναι γεμάτος αντιοξειδωτικά
- Είναι καλή πηγή μαγνησίου
- Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής
- Μπορεί να παίξει ρόλο στη θεραπεία της παχυσαρκίας
- Μπορεί να είναι καλό για άτομα με διαβήτη
«Είμαι γαστρεντερολόγος – Τα 4 κοινά φρούτα που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου»
1. Γεμάτο αντιοξειδωτικά
Τα αντιοξειδωτικά είναι φυσικές χημικές ουσίες που βρίσκονται σε ορισμένα τρόφιμα. Βοηθούν το σώμα να καταπολεμά την κυτταρική βλάβη από τις ελεύθερες ρίζες, ασταθή μόρια που μπορούν να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες και να οδηγήσουν σε ασθένειες και άλλα προβλήματα υγείας, όπως:
- Αυτοάνοσα νοσήματα
- Καρδιαγγειακά και φλεγμονώδη νοσήματα
- Καταρράκτης
- Καρκίνος
- Νευροεκφυλιστικά νοσήματα, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος Πάρκινσον
Αλλά τα αντιοξειδωτικά συνδυάζονται με τις ελεύθερες ρίζες και τις εμποδίζουν να εισχωρήσουν στο σώμα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν μεγάλα συνολικά οφέλη για την υγεία και ο ταμάρινδος είναι γεμάτος από αυτές. Είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε ένα αντιοξειδωτικό που ονομάζεται β-καροτίνη, το οποίο υποστηρίζει την υγεία των ματιών.
2. Καλή πηγή μαγνησίου
Μία μερίδα ταμάρινδου προσφέρει περισσότερο από το 25% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας μαγνησίου. Αυτό το σημαντικό θρεπτικό συστατικό υποστηρίζει περισσότερες από 300 βασικές διεργασίες στο σώμα σας, μεταξύ των οποίων η ρύθμιση της νευρικής και μυϊκής λειτουργίας, η διατήρηση του ελέγχου της αρτηριακής πίεσης και η διατήρηση ισχυρών οστών.
3. Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής
Η φλεγμονή στο σώμα σχετίζεται με κάθε είδους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων τραυματισμών, ασθενειών και χρόνιων παθήσεων. Αλλά η μείωση της φλεγμονής μειώνει τους κινδύνους και η διατροφή μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε αυτό.
«Ο πολτός ταμάρινδου είναι πλούσιος σε κάλιο και πολυφαινόλες, όπως τα φλαβονοειδή, που μειώνουν τη φλεγμονή», εξηγεί ο Peart. Τα φλαβονοειδή είναι φυσικές φυτικές χημικές ουσίες με αντιοξειδωτικές ιδιότητες και τα αντιοξειδωτικά είναι ένας από τους βασικούς μαχητές κατά της φλεγμονής.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ταμάρινδος από μόνος του θα είναι ο «ήρωας» που χρειάζεστε για να καταπολεμήσετε τη φλεγμονή. Αλλά σίγουρα μπορεί να βοηθήσει.
4. Μπορεί να παίξει ρόλο στη θεραπεία της παχυσαρκίας
Ιδίως οι σπόροι ταμάρινδου μπορεί να παίξουν ρόλο στη διαχείριση και θεραπεία της παχυσαρκίας. «Η παχυσαρκία προκαλεί μεταβολικές και ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με χαμηλού βαθμού χρόνια φλεγμονή. Ο ταμάρινδος είναι ισχυρό αντιφλεγμονώδες που περιέχει αναστολέα τρυψίνης, ένα μόριο που εμπλέκεται στις ορμόνες της πείνας και του κορεσμού και μπορεί ουσιαστικά να οδηγήσει σε αίσθημα πληρότητας», εξηγεί ο Peart.
Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστεί με ακρίβεια πώς και εάν οι αναστολείς τρυψίνης παίζουν ρόλο στη θεραπεία της παχυσαρκίας, αλλά ορισμένα από τα στοιχεία είναι πολλά υποσχόμενα μέχρι στιγμής.
5. Μπορεί να είναι καλό για άτομα με διαβήτη
Εάν έχετε διαβήτη, πιθανότατα είστε ήδη εξοικειωμένοι με τον γλυκαιμικό δείκτη. Κατηγοριοποιεί τα τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες με βάση το εάν είναι πιθανό να αυξήσουν το σάκχαρο στο αίμα. Τα τρόφιμα που έχουν χαμηλή κατάταξη στον γλυκαιμικό δείκτη είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν γρήγορη αύξηση του σακχάρου, καθιστώντας τα μια καλή επιλογή για τη διατροφή.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν έχετε διαβήτη και ο ταμάρινδος μπορεί να είναι ένα από αυτά τα τρόφιμα. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία για αυτό το πιθανό όφελος, αλλά οι ερευνητές συνεχίζουν να το μελετούν. «Ο ταμάρινδος έχει σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, στα 34 γραμμάρια ανά μισό φλιτζάνι αλλά έχει επίσης χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν προκαλεί απότομες αυξήσεις στο σάκχαρο του αίματος», σημειώνει ο Peart.
Πηγές: Cleveland Clinic, Pharmacognosy Review, Journal of Enzyme Inhibition and Medicinal Chemistry