Η ΕΛΕΑΝΑ ζητά την ένταξη των ρευματικών και μυοσκελετικών νοσημάτων ως ξεχωριστή προτεραιότητα στη νέα Πολιτική Διακήρυξη του ΟΗΕ.
Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα ( ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α) με επιστολή της προς τον Υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη και τον Επικεφαλή του Γραφείου του ΠΟΥ για την Ποιότητα της Φροντίδας και την Ασφάλεια των Ασθενών στην Αθήνα, Ειδικό Απεσταλμένο του Περιφερειακού Διευθυντή του ΠΟΥ/Ευρώπης και Επικεφαλή του Γραφείου του ΠΟΥ στην Ελλάδα Dr. Joao Breda, εκφράζει την βαθιά της ανησυχία για την νέα Πολιτική Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών στο πλαίσιο της τέταρτης υψηλού επιπέδου Συνάντησης της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την πρόληψη και τον έλεγχο των μη μεταδοτικών νοσημάτων και την προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας.
1000 παιδιά κάτω των 16 ετών πάσχουν από ρευματικά νοσήματα-Γιατί καθυστερεί η έγκαιρη διάγνωση
Η Καίτη Αντωνοπούλου, Πρόεδρος της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α αναφέρει στην επιστολή: « Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για το γεγονός ότι το προσχέδιο της Πολιτικής Διακήρυξης (zero draft) δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά στο τεράστιο και αυξανόμενο βάρος που προκαλούν οι μυοσκελετικές παθήσεις (MSK conditions) και τα ρευματικά και μυοσκελετικά νοσήματα (RMDs), παρά το ότι αποτελούν βασική αιτία αναπηρίας παγκοσμίως, επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους και επιβαρύνοντας σημαντικά τα εθνικά συστήματα υγείας και τις οικονομίες.»
Στην επιστολή της η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα επισημαίνει ότι η ένταξη της μυοσκελετικής υγείας στις προτεραιότητες της Πολιτικής Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών είναι κρίσιμη για την ανάληψη ουσιαστικών δράσεων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο.
Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα στηρίζει πλήρως τη σχετική τοποθέτηση της EULAR(European Alliance of Associations for Rheumatology) και της Παγκόσμιας Συμμαχίας για τη Μυοσκελετική Υγεία και καλεί τους φορείς της υγείας να υποστηρίξουν την ένταξη της μυοσκελετικής υγείας και των ρευματικών και μυοσκελετικών νοσημάτων ως ξεχωριστή προτεραιότητα στη νέα Πολιτική Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Μη Μεταδοτικά Νοσήματα και να μεταφερθεί αυτή η προτεραιότητα στις διαβουλεύσεις των κρατών-μελών ενόψει της τελικής διαμόρφωσης της Διακήρυξης.