Ο καφές είναι για πολλούς μία καθημερινή συνήθεια και ένα από τα πιο αγαπημένα ροφήματα. Είναι όμως υγιεινός ή μπορεί να προκαλέσει διάφορες ασθένειες, όπως το Πάρκινσον; Τι απαντούν οι επιστήμονες.
Η αλήθεια είναι ο καφές δεν λείπει ποτέ από το σπίτι σας, το γραφείο σας. Πίνετε καφέ το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα, όλες τις ώρες και παντού, ακόμη και στο δρόμο, κρατώντας στο χέρι ένα χάρτινο ποτήρι με καφέ.
Ο καφές σας είναι πιθανότατα απαραίτητος για να ξυπνήσετε και για να σας αυξήσει τα επίπεδα ενέργειας. Με τον καφέ αισθάνεστε λιγότερο κουρασμένοι και νιώθετε ότι με την καφεΐνη βελτιώνονται διάφορες πτυχές της λειτουργίας του εγκεφάλου, όπως η μνήμη, η διάθεση και ο χρόνος αντίδρασης.
Μία νέα έρευνα, όμως, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Parkinson’s Disease και αναφέρεται σε μία ουσία που χρησιμοποιείται για την αποκοκκίωση του καφέ, προκάλεσε έντονη ανησυχία σε επιστήμονες και καταναλωτές.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το τριχλωροαιθυλένιο (TCE), μια χημική ουσία που χρησιμοποιείται συνήθως για την αποκοκκίωση του καφέ, την απολίπανση μετάλλων και το στεγνό καθάρισμα ρούχων, πιστεύεται ότι συμβάλλει στην αύξηση της νόσου του Πάρκινσον, της ταχύτερα αναπτυσσόμενης πάθησης του εγκεφάλου στον κόσμο.
Το TCE είναι γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο, συνδέεται με αποβολές και συγγενείς καρδιοπάθειες και έχει συσχετιστεί με 500% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών, μεταξύ των οποίων οι Ray Dorsey, Ruth Schneider και Karl Kieburtz από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ (URMC), δημοσίευσε μια εργασία στο περιοδικό Journal of Parkinson’s Disease, υποδεικνύοντας ότι το TCE θα μπορούσε να είναι μια αόρατη αιτία της νόσου του Πάρκινσον.
Η εργασία παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με την ευρεία χρήση του TCE, τα στοιχεία που συνδέουν τη χημική ουσία με τη νόσο του Πάρκινσον και παρουσιάζει το προφίλ επτά ατόμων που εμφάνισαν νόσο του Πάρκινσον μετά την έκθεσή τους στη χημική ουσία στην εργασία τους ή στο περιβάλλον.
Τι είναι το τριχλωροαιθυλένιο (TCE)
Το TCE, ένας διαλύτης που χρησιμοποιείται ευρέως σε βιομηχανικές, στρατιωτικές και ιατρικές εφαρμογές, χρησιμοποιήθηκε για διάφορους σκοπούς, όπως η αφαίρεση χρωμάτων, η διόρθωση λαθών δακτυλογράφησης, ο καθαρισμός μηχανών και η αναισθητοποίηση ασθενών.
Στη δεκαετία του 1970, η χρήση του TCE κορυφώθηκε στις ΗΠΑ, με ετήσια παραγωγή άνω των 600 εκατομμυρίων κιλών. Παρόλο που η εγχώρια χρήση του TCE έχει μειωθεί από τότε, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την απολίπανση μετάλλων και τον επιτόπιο στεγνό καθαρισμό.
Αμέτρητες τοποθεσίες σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μολυσμένες με TCE. Η χρήση του TCE για τον καθαρισμό ηλεκτρονικών συσκευών και τσιπ υπολογιστών έχει οδηγήσει σε μόλυνση σε δεκαπέντε τοποθεσίες στη Silicon Valley της Καλιφόρνιας. Επιπλέον, TCE έχει ανακαλυφθεί σε πολλές στρατιωτικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένου του Camp Lejeune στη Βόρεια Καρολίνα.
Μεταξύ της δεκαετίας του 1950 και της δεκαετίας του 1980, περίπου ένα εκατομμύριο πεζοναύτες, οι οικογένειές τους και οι πολίτες που είτε εργάζονταν είτε ζούσαν στο Camp Lejeune εκτέθηκαν σε μη ασφαλή επίπεδα TCE και υπερχλωροαιθυλενίου (PCE), μιας στενά συνδεδεμένης χημικής ουσίας. Τα επίπεδα TCE και PCE στο πόσιμο νερό ήταν 280 φορές πάνω από το ασφαλές όριο.
TCE και νόσος του Πάρκινσον
Πριν από μισό και πλέον αιώνα, μελέτες περιπτώσεων υπέδειξαν για πρώτη φορά μια πιθανή σχέση μεταξύ της νόσου του Πάρκινσον και της TCE. Έκτοτε, έρευνες σε τρωκτικά έδειξαν ότι το TCE μπορεί εύκολα να διεισδύσει στον εγκέφαλο και στους σωματικούς ιστούς και, σε υψηλές δόσεις, να βλάψει τα μιτοχόνδρια, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ενέργειας στα κύτταρα.
Επιπλέον, είναι γνωστό ότι το TCE προκαλεί την επιλεκτική απώλεια νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου του Πάρκινσον στον άνθρωπο.
Οι άνθρωποι που έχουν εκτεθεί άμεσα στην TCE διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου του Πάρκινσον, αλλά οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι «εκατομμύρια άλλοι» μπορεί να έρθουν άθελά τους σε επαφή με τη χημική ουσία μέσω του εξωτερικού αέρα, των μολυσμένων υπόγειων υδάτων και της ρύπανσης του αέρα εσωτερικών χώρων.
Το TCE μπορεί να μολύνει το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα, δημιουργώντας υπόγειους ποταμούς που μπορούν να εκτείνονται σε τεράστιες αποστάσεις και να μεταναστεύουν με την πάροδο του χρόνου.
Εκτός από τους κινδύνους που σχετίζονται με το νερό, το TCE μπορεί εύκολα να εξατμιστεί και να διεισδύσει στα σπίτια, τα σχολεία και τους χώρους εργασίας των ανθρώπων, συχνά χωρίς να ανιχνεύεται. Αυτή η διείσδυση ατμών εκθέτει τώρα εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν και εργάζονται κοντά σε πρώην χώρους στεγνού καθαρισμού, στρατιωτικούς και βιομηχανικούς χώρους με τοξικό αέρα.
Η διείσδυση ατμών αναφέρθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1980, όταν διαπιστώθηκε ότι το ραδόνιο εξατμίζεται από το έδαφος και εισέρχεται στα σπίτια, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα. Σήμερα, εκατομμύρια σπίτια ελέγχονται για ραδόνιο, αλλά ελάχιστα ελέγχονται για TCE, το οποίο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο.
Εμφάνισαν Πάρκινσον έπειτα από έκθεση σε TCE
Το άρθρο παρουσιάζει επτά άτομα τα οποία εμφάνισαν Πάρκινσον έπειτα από έκθεση σε TCE. Παρόλο που η σύνδεση μεταξύ της έκθεσης σε TCE και της νόσου του Πάρκινσον σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι πειστική, οι εμπειρίες τους εφιστούν την προσοχή στις δυσκολίες απόδειξης των βλαβερών επιδράσεων μιας χημικής ουσίας. Επιπλέον, η έκθεση αυτών των ατόμων στην TCE συνέβη χρόνια πριν αναπτύξουν συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο να διαπιστωθεί αιτιώδης σχέση.
Ένα από τα άτομα που αναφέρονται είναι ο Brian Grant, πρώην παίκτης του NBA που έπαιζε για 12 χρόνια και διαγνώστηκε με τη νόσο του Πάρκινσον όταν ήταν 36 ετών. Η έκθεση του Grant σε TCE συνέβη πιθανότατα όταν ήταν τριών ετών και ο πατέρας του ήταν πεζοναύτης που υπηρετούσε στο Camp Lejeune. Ο Grant έκτοτε ίδρυσε ένα ίδρυμα για την ενθάρρυνση και την υποστήριξη όσων πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον.
Ένα άλλο πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο είναι η Amy Lindberg, η οποία υπηρέτησε ως πλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού στο Camp Lejeune και εκτέθηκε ομοίως σε μολυσμένο πόσιμο νερό. Τριάντα χρόνια αργότερα, η Lindberg διαγνώστηκε με τη νόσο του Πάρκινσον.
Το άρθρο παρουσιάζει επίσης το προφίλ άλλων ατόμων των οποίων η έκθεση στην TCE ήταν αποτέλεσμα της διαβίωσης κοντά σε μολυσμένο χώρο ή της εργασίας τους με το χημικό. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο αείμνηστος γερουσιαστής των ΗΠΑ Johnny Isakson, ο οποίος υπηρέτησε στην Αεροπορική Εθνοφρουρά της Τζόρτζια 50 χρόνια πριν από τη διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον το 2015. Η Φρουρά είχε χρησιμοποιήσει TCE για τον καθαρισμό αεροσκαφών.
Απειλή για τη δημόσια υγεία
Η χρήση του TCE προκαλεί μεγάλη ανησυχία για περισσότερο από έναν αιώνα, καθώς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους εργαζόμενους, να μολύνει τον αέρα που αναπνέουμε τόσο εντός όσο και εκτός σπιτιού και να μολύνει το νερό που πίνουμε. Παρόλα αυτά, η παγκόσμια χρήση του εξακολουθεί να αυξάνεται αντί να μειώνεται.
Για τον μετριασμό του κινδύνου για τη δημόσια υγεία που ενέχει το TCE, οι συγγραφείς προδιαγράφουν μια σειρά δράσεων. Προτείνουν ότι οι μολυσμένες τοποθεσίες μπορούν να αποκατασταθούν αποτελεσματικά και ότι η έκθεση στον εσωτερικό αέρα μπορεί να μειωθεί με τη χρήση συστημάτων αποκατάστασης ατμών, παρόμοιων με αυτά που χρησιμοποιούνται για το ραδόνιο. Ωστόσο, η διαδικασία καθαρισμού και περιορισμού πρέπει να επιταχυνθεί, λαμβάνοντας υπόψη τις χιλιάδες μολυσμένες περιοχές μόνο στις ΗΠΑ.
Οι συγγραφείς τάσσονται επίσης υπέρ της περαιτέρω έρευνας για την κατανόηση της συμβολής του TCE στη νόσο του Πάρκινσον και σε άλλες παθήσεις. Τα επίπεδα του TCE στα υπόγεια ύδατα, το πόσιμο νερό, το έδαφος και τον εσωτερικό και εξωτερικό αέρα απαιτούν στενότερη παρακολούθηση και οι πληροφορίες αυτές πρέπει να αναφέρονται στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται σε μολυσμένες περιοχές.
Επιπλέον, οι συγγραφείς ζητούν τον τερματισμό της χρήσης του TCE και άλλων παρόμοιων χημικών ουσιών και απαιτούν από τις χώρες να λάβουν μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης υγείας.