Ο γάμος δεν χαλάει μετά από έναν καβγά και δεν σώζεται μετά από μία εντυπωσιακή χειρονομία. Διαμορφώνεται από τις καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια – την πραγματικότητα που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν μαζί, σαν να είναι «ένα». Ποιες είναι, όμως, οι δύο πιο δύσκολες αλήθειες του γάμου που οι περισσότεροι δεν μαθαίνουν εγκαίρως;
Το Νο1 πράγμα που πρέπει να έχει ο γάμος για να αντέξει στον χρόνο, σύμφωνα με ειδικό του Harvard
Η αγάπη δεν εγγυάται την επιτυχία σε έναν γάμο – Ποιες είναι οι 2 δύσκολες αλήθειες που δεν αναγνωρίζουμε εγκαίρως
Η έρευνα στην ψυχολογία δείχνει ότι, παρόλο που η αγάπη είναι σημαντική, σπάνια αρκεί από μόνη της για να βοηθήσει τα ζευγάρια να ξεπεράσουν τις προκλήσεις του έγγαμου βίου. Οι προσδοκίες, οι δεξιότητες και η ικανότητα διαχείρισης των συγκρούσεων παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο — και πολλές φορές μεγαλύτερο κι από αυτόν της αγάπης.
Όταν οι σχέσεις αρχίζουν να καταρρέουν, οι άνθρωποι συχνά κατηγορούν το «ότι έπαψαν να αγαπιούνται» ή την «ασυμβατότητα», αλλά τις περισσότερες φορές το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι δεν ήξεραν πώς να συμπεριφέρονται ως παντρεμένοι από την αρχή. Γι’ αυτό και οι ειδικοί τονίζουν το πόσο σημαντικό είναι να μάθουν τα ζευγάρια κάποια βασικά πράγματα πριν δεσμευτούν — κάποια μαθήματα που δεν θα κάνουν τον γάμο τέλειο, αλλά μπορούν να τον κάνουν πιο ανθεκτικό όταν η «ατέλεια» καθημερινότητα εμφανιστεί.
Προβλήματα στον γάμο που μπορεί να οδηγήσουν σε διαζύγιο
Σύμφωνα με εργασία του 2017 με τίτλο «The Development of Marital Tension: Implications for Divorce among Married Couples», οι γάμοι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να καταλήξουν σε διαζύγιο όταν οι σύζυγοι (γυναίκες) ένιωθαν περισσότερη ένταση, όταν αυτή η ένταση αυξανόταν με τον καιρό και όταν τα συνολικά επίπεδα έντασης ήταν υψηλά.
Άλλες πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν αρκετά κοινά προβλήματα στον γάμο που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο διαζυγίου. Μελέτες δείχνουν ότι η διάλυση των σχέσεων σχετίζεται συχνά με την κακή επικοινωνία, τις ανεκπλήρωτες σεξουαλικές ανάγκες και τις εξωτερικές πιέσεις, όπως τα οικονομικά ή οι οικογενειακές δυναμικές. Κύρια ζητήματα περιλαμβάνουν:
- Κακή επικοινωνία και αποφυγή συγκρούσεων
- Σεξουαλική δυσαρέσκεια ή δυσλειτουργία
- Απιστία ή εμπλοκή τρίτων προσώπων
- Ενδοοικογενειακή βία ή ελεγκτική συμπεριφορά
- Οικονομικό άγχος και χρήση ουσιών
- Αντιφατικές αξίες ή προσδοκίες
- Πρόωρος γάμος, υπογονιμότητα ή απουσία παιδιών
- Χαμηλή αποδοχή ή στήριξη από την οικογένεια
Γαμπρός λιποθυμά από συγκίνηση μόλις αντικρίζει τη νύφη: «Άρχισα να νιώθω αδύναμος» (video)
Οι 2 αλήθειες του γάμου που δεν μαθαίνουν όλοι εγκαίρως
1. Τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται μόλις βγείτε από την εκκλησία
Πολλοί άνθρωποι φαντάζονται τον γάμο μέσα από ρομαντικά φίλτρα: δύο ερωτευμένοι άνθρωποι που προχωρούν στη ζωή αρμονικά μαζί. Αυτό που συχνά λείπει από αυτή την εικόνα είναι η αναπόφευκτη σύγκρουση που προκύπτει όταν δύο διαφορετικοί άνθρωποι μοιράζονται τη ζωή τους. Η έρευνα του Αμερικανού ψυχολόγου Dr. John Gottman δείχνει ότι περίπου το 69% των προβλημάτων στον γάμο είναι «διαρκή». Με άλλα λόγια, τα περισσότερα ζητήματα δεν λύνονται οριστικά — επανεμφανίζονται ξανά και ξανά και πρέπει να διαχειρίζονται με την πάροδο του χρόνου.
Αυτό μπορεί να ακούγεται αποθαρρυντικό, αλλά είναι απλώς η πραγματικότητα του να συγχωνεύεις διαφορετικές προσωπικότητες, προτιμήσεις και συνήθειες. Ο ένας σύντροφος μπορεί να είναι νυχτοπούλι, ενώ ο άλλος να ξυπνά με την ανατολή του ηλίου – ο ένας να αποταμιεύει επιθετικά, ενώ ο άλλος να ξοδεύει για περιπέτειες. Τέτοιες διαφορές δεν σημαίνουν απαραίτητα ασυμβατότητα — σημαίνουν απλώς ότι οι διαφωνίες είναι αναπόφευκτες. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι να πιστεύει κανείς ότι η αγάπη από μόνη της θα εξαφανίσει τις συγκρούσεις. Τα ζευγάρια που πέφτουν σε αυτή τη νοοτροπία συχνά αισθάνονται αιφνιδιασμένα και απογοητευμένα όταν προκύπτουν συγκρούσεις.
Οι πιο δυνατοί γάμοι δεν είναι αυτοί χωρίς καβγάδες, αλλά εκείνοι στους οποίους οι σύντροφοι τσακώνονται με εποικοδομητικό τρόπο. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια δεν γίνονται σκληρά όταν θυμώνουν και δεν καταπνίγουν τα παράπονά τους για να διατηρήσουν την ηρεμία. Αντιθέτως, αντιμετωπίζουν τις διαφορές τους άμεσα και δίκαια, στοχεύοντας στην αμοιβαία κατανόηση και όχι στη «νίκη».
Η προετοιμασία για τον γάμο, λοιπόν, δεν αφορά στο να βρείτε κάποιον με τον οποίο δεν θα μαλώνετε ποτέ, αλλά στο να δεσμευτείτε με έναν σύντροφο που μπορεί να διαφωνεί χωρίς προσβολές, παγωμάρα ή απαξίωση. Δεν χρειάζεται να συμφωνείτε σε όλα ούτε να επικοινωνείτε άψογα — αλλά χρειάζεται να διαχειρίζεστε τις συγκρούσεις με τρόπους που διαφυλάσσουν την αξιοπρέπεια του άλλου.
2. Ο γάμος δεν είναι απόφαση της στιγμής που πρέπει να ακολουθείτε τυφλά για πάντα
Ένας ακόμη κοινός μύθος είναι ότι ο γάμος «πραγματοποιείται» την ημέρα του γάμου — ότι οι όρκοι, οι βέρες και τα χαρτιά αρκούν για να εγγυηθούν τη δια βίου ευτυχία. Στην πραγματικότητα, η τελετή είναι μόνο η αρχή. Μελέτη του 2014 στο Psychological Inquiry σημειώνει ότι τα σύγχρονα ζευγάρια συχνά βλέπουν τον γάμο ως μέσο προσωπικής ολοκλήρωσης, περιμένοντας από τους/τις συζύγους να είναι ταυτόχρονα συν-γονείς, εξομολογητές, καλύτεροι φίλοι, πάροχοι και πηγή έμπνευσης. Αυτές οι προσδοκίες μπορεί να καταστήσουν τους γάμους εύθραυστους, αν ένας σύντροφος δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να τις εκπληρώσει άμεσα.
Μια μακροχρόνια σχέση απαιτεί διαρκή προσπάθεια. Το να πει κανείς το «ναι» δεν είναι μόνο απόφαση στιγμής αλλά η πρώτη απόφαση από τις πολλές που ακολουθήσουν — καθημερινές επιλογές να στηρίζει, να ακούει, να μοιράζεται ευθύνες και να δείχνει στοργή. Είναι η απόφαση να αφήσει κάτω το κινητό όταν μιλάει ο/η σύντροφος, να γιορτάσει τις επιτυχίες, να μοιραστεί τα βάρη της ζωής μαζί και να παραμένει συναισθηματικά διαθέσιμος/η ακόμη και στις δύσκολες περιόδους.
Ο γάμος είναι πιο εύκολο να κατανοηθεί ως μια δυναμική διαδικασία και όχι ως στατικό συμβόλαιο — ένα σύστημα συνεχών ενεργειών που απαιτούν φροντίδα και συντήρηση. Κάποιες περίοδοι θα φαίνονται εύκολες και φυσικές, άλλες εξαντλητικές και δύσκολες, αλλά η ανθεκτικότητα προκύπτει από την αμφίδρομη και συνεχή παρουσία του ενός για τον άλλον. Με αυτή την έννοια, η δύναμη ενός γάμου βρίσκεται λιγότερο στους όρκους που ειπώθηκαν μία φορά και περισσότερο στις αμέτρητες μικρές επιλογές που τους ακολουθούν.
Πηγές: Forbes, Taylor & Francis Online, Taylor & Francis Online, Nature Scientific Reports, Nature Communications Psychology, Taylor & Francis Online, PMC