Ποιο είναι το απλό αλλά καθοριστικό «μυστικό μακροζωίας» που κάνει μια 88χρονη γυναίκα να ζει πιο γεμάτη ζωή από όλους γύρω της; Η ιστορία της αποκαλύπτει την απάντηση.
88χρονη αποκαλύπτει το μυστικό για τη μακροζωία της – Και συμφωνούμε όλοι
Η 88χρονη γιαγιά της Emma Urdangen έχει μια έντονη κοινωνική ζωή και πάντα ζούσε στο παρόν. Δεν περνάει πολύ χρόνο ανησυχώντας για το μέλλον και παραμένει ανοιχτή στο να δοκιμάζει νέα πράγματα.
«Με έχει εμπνεύσει να απολαμβάνω τη ζωή μου αντί να ανησυχώ τόσο για το πού να ζήσω και τι να κάνω», αναφέρει η εγγονή της που είναι συντάκτρια στο Business Insider.
Η δημοσιογράφος θυμήθηκε πώς, κάθε Τετάρτη βράδυ μετά την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο, συνήθιζε να κάθεται στο σαλόνι της γιαγιάς της και να παλεύει με τις ανησυχίες της για το μέλλον. Η ιδέα του να αποφασίσει μία και μόνο επαγγελματική πορεία, μια πόλη για να ζήσει και έναν σύντροφο για να παντρευτεί της φαινόταν αφόρητη. Η γιαγιά της, ακούγοντάς την υπομονετικά και σερβίροντας kugel και mandel bread, της απαντούσε συχνά: «Emma, ακόμα δεν ξέρω τι θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω».
Να ζείτε απλώς τη στιγμή
Η Reva, σύμφωνα με την Urdangen, ήταν ανέκαθεν προσανατολισμένη στο παρόν. Η ίδια δήλωνε πως το «μυστικό» της είναι να «ζεις απλώς τη στιγμή». Όπως εξηγούσε, σε κάθε στάδιο της ζωής της παρέμενε ανοιχτή στο να δοκιμάζει ό,τι της φαινόταν ενδιαφέρον.
Στα 18 της, η Reva παντρεύτηκε έναν στρατιώτη που είχε γνωρίσει μέσω επιστολής, εξηγώντας την απόφασή της λέγοντας ότι «δεν είχε τίποτα να χάσει». Ο γάμος τους κράτησε 65 χρόνια, γεμάτος αγάπη, χορό και τρυφερότητα μέχρι το τέλος.
Η ίδια μετακινούταν συχνά από δουλειά σε δουλειά, αναζητώντας πάντα το στοιχείο της διασκέδασης. Εγκατέλειψε μια θέση λιανικής την πρώτη κιόλας μέρα λόγω μιας αγενέστατης συναδέλφου. Παραιτήθηκε από μια θέση γραμματέως επειδή, όπως έλεγε, «το αφεντικό ήταν ηλίθιο». Στη συνέχεια εργάστηκε στο λογιστικό γραφείο του συζύγου της, όπου η δουλειά ήταν σκληρή, αλλά την αποζημίωναν οι διακοπές μετά την περίοδο των φόρων.
Όταν το γραφείο αυτό έκλεισε, εργάστηκε για τον γιο της, όπου ανέπτυξε στενή φιλία με μια συνάδελφο. Όπως ανέφερε η ίδια, «γελάγαμε με όλους τους πελάτες, αλλά εγώ έβαλα το μέρος σε τάξη».
Όταν ο σύζυγός της απεβίωσε πριν πέντε χρόνια, η Reva εγκατέλειψε το οικογενειακό τους σπίτι και μετακόμισε σε διαμέρισμα με ένα υπνοδωμάτιο. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της που ζούσε μόνη, σε ηλικία άνω των 70 ετών.
Eurostat: Οι Έλληνες ζουν κατά μέσο όρο 66,6 χρόνια με καλή υγεία
Νέες φιλίες, κουτσομπολιά και βιβλία
Η Urdangen περιέγραψε πώς, αρχικά, η οικογένεια πίστευε ότι η ζωή της γιαγιάς της δεν θα άλλαζε σημαντικά. Με τις εβδομαδιαίες παρτίδες mahjong και canasta, τα καθιερωμένα οικογενειακά δείπνα της Παρασκευής και τις συχνές τηλεφωνικές συνομιλίες με τα 13 εγγόνια της, η Reva φαινόταν να έχει ήδη μια γεμάτη ζωή.
Ωστόσο, η Reva αγκάλιασε αυτό το νέο κεφάλαιο και αποφάσισε να γεμίσει τη ζωή της με ακόμη περισσότερη χαρά και κοινωνικές εμπειρίες. Δημιούργησε φιλίες με τους γείτονες στο συγκρότημα κατοικιών της, με τους οποίους περνούσε τους χειμώνες κουτσομπολεύοντας στην αίθουσα εκδηλώσεων και τα καλοκαίρια διαβάζοντας βιβλία στην πισίνα. Όπως φέρεται να δήλωσε στην εγγονή της:
«Ποτέ δεν πήγα στο πανεπιστήμιο, τώρα όμως έχω την εμπειρία του σπιτιού της αδελφότητας».
Η Reva δεν απάντησε σε τηλεφώνημα της εγγονής της, επειδή, όπως είπε αργότερα, ήταν απασχολημένη δοκιμάζοντας τα «signature ποτά» των γειτόνων της.
Η Urdangen τόνισε πως, για άλλη μια φορά, η στάση ζωής της γιαγιάς της την έκανε να επανεξετάσει τις δικές της επιλογές. Η Reva, με τη γεμάτη κοινωνικότητα και χαρά ζωή της, αποτελούσε απόδειξη ότι η ευτυχία βρίσκεται στο παρόν. Αυτό την έκανε να αναρωτηθεί γιατί εκείνη ανησυχούσε τόσο πολύ για το μέλλον.
Η εγγονή ακολούθησε το παράδειγμα της γιαγιάς
Ακολουθώντας το παράδειγμά της, η Urdangen αποφάσισε να σταματήσει να κυνηγά απαντήσεις για το τι θέλει να κάνει «όταν μεγαλώσει», και να εστιάσει στο τι θέλει να κάνει «αύριο».
Με αυτή τη λογική, παραιτήθηκε από τη δουλειά της στο Σικάγο και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Εκεί, η αίσθηση παράλυσης λόγω υπερβολικών επιλογών άρχισε να υποχωρεί. Ξεκίνησε νέες φιλίες, διατήρησε τις παλιές, γράφτηκε σε δραστηριότητες που την τρόμαζαν, όπως μαθήματα κωμωδίας, που έγιναν το αγαπημένο της μέρος της εβδομάδας. Έβγαινε ραντεβού χωρίς το άγχος του «για πάντα» και άφησε τον εαυτό της να δημιουργεί σχέσεις χωρίς να τις απορρίπτει προτού καν ξεκινήσουν.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό που ήθελε να κάνει «αύριο» ήταν να γίνει συγγραφέας. Έτσι, εγκατέλειψε το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στο οποίο είχε γίνει δεκτή και έκανε αίτηση στη σχολή δημοσιογραφίας.
Λίγες εβδομάδες πριν, καθώς ανέβαινε στη σκηνή για να παραλάβει το πτυχίο της, η Reva, όπως είπε η Urdangen, ήταν «πολύ απασχολημένη χειροκροτώντας για να τραβήξει φωτογραφίες».
Σήμερα, ούτε η εγγονή ούτε η γιαγιά γνωρίζουν τι θέλουν να γίνουν «όταν μεγαλώσουν», αλλά αυτό δεν τις ανησυχεί πια. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι είναι ευτυχισμένες σήμερα και ανυπομονούν να ανακαλύψουν τι θα τους ενθουσιάσει αύριο.