Έχετε δουλειές ή το μωρό δεν τρώει το φαγητό του. Δείτε γιατί δεν πρέπει να του δίνετε το tablet να βλέπει παιδικές σειρές. Τα ευρήματα από τη μελέτη που εκπόνησαν επιστήμονες από το Yale είναι ανησυχητικά.
Τα παιδιά ενός έτους που εκτέθηκαν σε περισσότερες από τέσσερις ώρες σε οθόνη την ημέρα παρουσίασαν αναπτυξιακές καθυστερήσεις στην επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων στις ηλικίες 2 και 4 ετών, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Journal of the American Medical Association Pediatrics.
Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι τα παιδιά ηλικίας 1 έτους που εκτέθηκαν σε περισσότερο χρόνο οθόνης από τους συνομηλίκους τους παρουσίασαν καθυστερήσεις στην ηλικία των 2 ετών στην ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας και των προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Αλλά αυτές οι καθυστερήσεις φάνηκε να εξαφανίζονται μέχρι την ηλικία των 4 ετών.
Η μελέτη δεν διαπίστωσε ότι ο χρόνος οθόνης προκάλεσε αναπτυξιακές καθυστερήσεις, αλλά βρήκε μια συσχέτιση μεταξύ των μωρών που εκτέθηκαν σε περισσότερο χρόνο σε οθόνη και των αναπτυξιακών τους καθυστερήσεων. Αυτό το μοτίβο θα μπορούσε κάλλιστα να εξηγηθεί από το γεγονός ότι υπάρχει σημασία για τα μικρά παιδιά να αφιερώνουν χρόνο face to face οι γονείς, είπαν οι ειδικοί.
Γιατί δεν πρέπει τα μωρά να εκτίθενται σε οθόνες
Ο David J. Lewkowicz, αναπτυξιακός ψυχολόγος στο Yale Child Study Center, είπε ότι η πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού είναι σημαντική για να δώσουμε στα μωρά ένα πλούσιο σύνολο πληροφοριών, όπως για το πώς οι εκφράσεις του προσώπου, οι λέξεις, ο τόνος της φωνής και η φυσική ανατροφοδότηση συνδυάζεται για να μεταφέρει τη γλώσσα και το νόημα.
«Αυτό δεν συμβαίνει όταν παρακολουθείς την οθόνη», είπε, προσθέτοντας ότι δεν εξεπλάγη από τα αποτελέσματα της έρευνας.
Τα ευρήματα, που διεξήχθησαν από μελετητές στην Ιαπωνία, προέκυψαν από ερωτηματολόγια σχετικά με την ανάπτυξη και τον χρόνο οθόνης, τα οποία δόθηκαν σε γονείς σχεδόν 8.000 μικρών παιδιών.
Σε γενικές γραμμές, τα μωρά που εκτέθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα χρόνου σε οθόνη βρέθηκαν να είναι παιδιά μητέρων που έγιναν για πρώτη φορά μαμάδες, ήταν μικρότερες ηλικιακά και με χαμηλότερα εισοδήματα και επίπεδο εκπαίδευσης, καθώς και εκείνων που έπασχαν από επιλόχεια κατάθλιψη.
(Μόνο το 4% των μωρών αναφέρθηκε ότι εκτέθηκαν σε οθόνες για τέσσερις ή περισσότερες ώρες την ημέρα, ενώ το 18% είχε δύο έως λιγότερες από τέσσερις ώρες την ημέρα και η πλειοψηφία είχε λιγότερο από δύο ώρες.)
Η μελέτη σημείωσε μια «συσχέτιση δόσης-απόκρισης» μεταξύ του χρόνου οθόνης και των αναπτυξιακών καθυστερήσεων: Όσο περισσότερο χρόνο δόθηκε στα μωρά, τόσο πιο πιθανό ήταν να εμφανίσουν αναπτυξιακές καθυστερήσεις.
Τι θα πρέπει να κάνουν οι γονείς
Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν ότι η έρευνα δεν έκανε διάκριση μεταξύ του χρόνου οθόνης που προοριζόταν να είναι εκπαιδευτικός και του χρόνου οθόνης που εστίαζε στην ψυχαγωγία. Οι μελλοντικές μελέτες, πρόσθεσαν οι ερευνητές, θα πρέπει να διερευνήσουν αυτή την οπτική γωνία.
Ο Δρ Lewkowicz είπε ότι οι γονείς τον ρωτούσαν τακτικά πόσο χρόνο πρέπει να μένει μπροστά σε μια οθόνη ένα μωρό. Η απάντησή του ήταν: «Μιλήστε στο παιδί σας όσο περισσότερο μπορείτε, πρόσωπο με πρόσωπο, όσο περισσότερο μπορείτε», είπε.
Το να ζητήσει από τους γονείς να μη χρησιμοποιούν καθόλου οθόνη στα μωρά δεν ήταν πρακτικό. «Κανένας γονέας δεν θα το άκουγε αυτό. Απλά πρέπει να γίνεται με μέτρο σε συνδυασμό με μια μεγάλη δόση κοινωνικής αλληλεπίδρασης».