Ένας πατέρας που έχασε τον γιο και τη γυναίκα του σε τροχαίο βίωσε μια συγκλονιστική επιθανάτια εμπειρία. Όπως λέει, αυτό που είδε άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπει τη ζωή και τον θάνατο. Πώς αυτή η εμπειρία τον βοήθησε να βρει δύναμη μέσα στη μεγαλύτερη απώλεια της ζωής του;
Η επιθανάτια εμπειρία ενός πατέρα που έχασε τον γιο και τη σύζυγό του σε δυστύχημα
Κάποιοι άνθρωποι βιώνουν επιθανάτιες εμπειρίες κυρίως λόγω φυσιολογικών αλλαγών στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης που απειλεί άμεσα τη ζωή, όπως καρδιακή ανακοπή, σοκ, τραυματική εγκεφαλική βλάβη ή πνιγμό. Σύμφωνα με το Frontiers in Psychology, διακρίνονται δύο βασικές θεωρητικές προσεγγίσεις: αφενός, ότι οι εμπειρίες αυτές συνδέονται με βιολογικές μεταβολές στον εγκέφαλο ως απάντηση στην έλλειψη οξυγόνου και αφετέρου, ότι αποτελούν ψυχολογική αντίδραση στο επερχόμενο αίσθημα του θανάτου.
Τα κοινά χαρακτηριστικά των επιθανάτιων εμπειριών περιλαμβάνουν αίσθηση απομάκρυνσης από το σώμα, «ταξίδι» μέσα σε τούνελ ή προς φως, ενίσχυση των αισθήσεων και εμπειρίες ειρήνης ή ευφορίας, οι οποίες φαίνεται να έχουν παρόμοια δομή σε ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών.
Ένας πατέρας που είχε μια εμπειρία κοντά στον θάνατο κατά τη διάρκεια αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, στο οποίο σκοτώθηκαν η σύζυγός του και το μωρό τους, αποκάλυψε με ζωντανές λεπτομέρειες όσα ένιωσε και είδε «από την άλλη πλευρά», 28 χρόνια αργότερα.
Το 1997, ο Jeffery Olsen οδηγούσε μαζί με τη σύζυγό του και τους δύο γιους τους, τον Griffin, 1 έτους, και τον Spencer, 7 ετών, όταν αποκοιμήθηκε στο τιμόνι και έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, προκαλώντας το δυστύχημα.
Σε βίντεο στο YouTube που δημοσιεύτηκε από το κανάλι NDE Journey, ανέφερε:
«Έχασα τις αισθήσεις μου κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, αλλά όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε, είχα τη συνείδηση μου».
»Το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα ήταν ο επτάχρονος γιος μου, ο Spencer, στο πίσω κάθισμα πίσω μου, να κλαίει υστερικά. Ως πατέρας, ήξερα ότι έπρεπε να φτάσω σε αυτόν».
»Και τότε κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κουνηθώ».
Ο Olsen υπέστη εκτεταμένα τραύματα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστεί το αριστερό του πόδι πάνω από το γόνατο. Εκείνη τη στιγμή, μόνο η αδρεναλίνη που έρρεε στο σώμα του τον κρατούσε σε εγρήγορση.
«Αλλά δεν ήμουν ενήμερος για τα τραύματά μου», θυμάται. «Οι πνεύμονές μου κατέρρεαν, τα πόδια μου ήταν διαλυμένα, το δεξί μου χέρι είχε σχεδόν αποκοπεί εντελώς, ήμουν μέσα και έξω από τη συνείδηση. Αλλά συναισθηματικά, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν ότι έπρεπε να φτάσω στον γιο μου».
«Και τότε κατάλαβα ότι κανείς άλλος δεν έκλαιγε. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι η σύζυγός μου και ο μικρότερος γιος μου είχαν σκοτωθεί στο δυστύχημα».
«Πέθανα για τρία λεπτά και επέστρεψα στη ζωή» – Τι είδε και τι ένιωσε ο 31χρονος
Πώς περιγράφει την επιθανάτια εμπειρία του;
Εξηγώντας για την εμπειρία έξω από το σώμα του, ο Olsen ανέφερε:
«Έχασα τις αισθήσεις μου, αλλά τότε ένιωσα ένα φως να με περιβάλλει… ήταν σαν να με κρατούσε μέσα σε αυτή την φρικτή, τρομακτική κατάσταση».
»Ένιωθα σαν να ανυψωνόμουν πάνω από τη σκηνή του δυστυχήματος. Μπορούσα να αναπνεύσω. Δεν υπήρχε πόνος. Ήμουν απολύτως ζωντανός».
«Και τότε η σύζυγός μου για την οποία ήξερα ότι είχε πεθάνει επιτόπου, ξαφνικά εμφανίστηκε μέσα στο φως μαζί μου. Ήταν απολύτως ζωντανή και όμορφη, χωρίς κανένα από τα τραύματα που της είχαν αφαιρέσει τη ζωή».
«Ήταν κατηγορηματική ότι δεν μπορούσα να μείνω και ότι έπρεπε να επιστρέψω. Γιατί αν έμενα μαζί της, ο γιος μας που επέζησε θα έμενε ορφανός. Και για κάποιο λόγο, εκείνη δεν μπορούσε να επιστρέψει, αλλά εγώ μπορούσα. Πήραμε μια απόφαση και επέλεξα να επιστρέψω».
Ευτυχώς, οι διασώστες έφτασαν στη σκηνή του δυστυχήματος και κατάφεραν να απεγκλωβίσουν τον Olsen και τον μεγαλύτερο γιο του από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου. Το επόμενο πράγμα που θυμάται ο Olsen είναι ότι ξύπνησε στο νοσοκομείο.
«Δεν έχουμε ιδέα πόσο δυνατές είναι οι σκέψεις μας», εξήγησε.
«Μόλις πήρα την απόφαση να επιστρέψω, μεταφέρθηκα αμέσως πίσω, σε ένα τραυματολογικό κέντρο στα επείγοντα».
Η παραμονή στο νοσοκομείο και οι επιπτώσεις της εμπειρίας
Παρόλο που ο Olsen δεν γνώριζε κανέναν στο νοσοκομείο και είχε υποστεί εκτεταμένα τραύματα, θυμάται πως ένιωθε ότι γνώριζε προσωπικά κάθε άτομο που συνάντησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί.
«Όλους όσους συνάντησα εκεί, τους ήξερα προσωπικά. Ήξερα τις σκέψεις τους, ήξερα την αγάπη τους. Ήξερα τις ελπίδες τους, τα κίνητρά τους, ακόμα και τον θυμό τους. Ένιωθα τα πάντα, αλλά δεν υπήρχε καμία κρίση για αυτά. Υπήρχε μόνο μια βαθιά αίσθηση αγάπης», πρόσθεσε.
Παρόλο που κατάφερε να επιβιώσει με θαυμαστό τρόπο από αυτή την τραγική εμπειρία, ο Olsen νοσηλεύτηκε για έξι μήνες, οι περισσότεροι από τους οποίους σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Υποβλήθηκε σε 18 χειρουργικές επεμβάσεις πριν ξεκινήσει τον μακρύ δρόμο της αποκατάστασης.
Η ιστορία του έρχεται στο φως καθώς οι γιατροί προσπαθούν να προσδιορίσουν τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας εμπειρίας κοντά στον θάνατο και τι συμβαίνει τη στιγμή του θανάτου.
Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι ενδέχεται να παρουσιάζουν εξάρσεις εγκεφαλικής δραστηριότητας ακόμα και μία ώρα μετά τη διακοπή της αναπνοής.
Άλλες μικρές μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μακροπρόθεσμη επίδραση μιας εμπειρίας κοντά στον θάνατο είναι αμελητέα.
Μια μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Critical Care διαπίστωσε ότι, από 19 ασθενείς που θεωρήθηκαν κλινικά νεκροί, κανείς δεν εμφάνισε αλλαγές προσωπικότητας ή βελτίωση στην ποιότητα ζωής μετά από εμπειρία κοντά στον θάνατο.
Ένα ζωτικό μέρος του σώματός μας θα συνεχίσει να ζει χρόνια μετά το θάνατο μας!
Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί καλύτερα η σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική επίδραση των εμπειριών κοντά στον θάνατο.