Ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), είναι ένας ρετροϊός που τροποποιεί το γενετικό υλικό των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Η σταδιακή καταστροφή αυτών των κυττάρων οδηγεί στην εξέλιξη του συνδρόμου επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (AIDS), κατάσταση που χαρακτηρίζεται από βαθιά ανοσοκαταστολή και ευαισθησία σε λοιμώξεις. Η εξέλιξη της λοίμωξης από τον HIV, χωρίς θεραπεία, είναι μια σταδιακή υποβάθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία οδηγεί στο AIDS εντός μιας δεκαετίας.
Η λοίμωξη από τον ιό HIV μπορεί να εμφανιστεί ασυμπτωματικά, καθιστώντας απαραίτητη την τακτική διενέργεια εξετάσεων για την έγκαιρη διάγνωση. Στο αρχικό στάδιο της λοίμωξης, ορισμένα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα παρόμοια με τη γρίπη, όπως:
Η διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό HIV βασίζεται σε μια σειρά διαγνωστικών εξετάσεων, οι οποίες διαφέρουν ως προς την ευαισθησία και την ειδικότητα. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες εξετάσεις είναι τα τεστ ανίχνευσης αντιγόνου/αντισωμάτων και τα τεστ ανίχνευσης αντισωμάτων.
Τα τεστ νουκλεϊνικού οξέος (NATs) χρησιμοποιούνται σε ειδικές περιπτώσεις, λόγω του υψηλού κόστους και της περιορισμένης διαθεσιμότητας. Το παράθυρο ανίχνευσης, δηλαδή ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ της μόλυνσης και της δυνατότητας ανίχνευσης του ιού με την εξέταση, ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της εξέτασης και μπορεί να κυμαίνεται από 10 έως 90 ημέρες.
Η θεραπεία για τον HIV, είναι συνδυαστική και ονομάζεται αντιρετροϊκή αγωγή. Ο στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει την ποσότητα του ιού στο αίμα και να επιβραδύνει την καταστροφή του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του HIV περιλαμβάνουν:
Η έγκαιρη διάγνωση και η συνεπής εφαρμογή της αντιρετροϊκής θεραπείας αποτελούν τους βασικούς πυλώνες για την βελτίωση της ποιότητας ζωής και την επιμήκυνση του προσδόκιμου επιβίωσης των ατόμων με HIV. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μη ανιχνεύσιμου ιικού φορτίου σε συνδυασμό με τη διατήρηση ενός υψηλού αριθμού CD4+ Τ κυττάρων συνδέεται με σημαντική μείωση του κινδύνου ανάπτυξης λοιμώξεων και άλλων επιπλοκών της νόσου.
Η διακοπή της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει στην αναζωπύρωση του ιού και στην ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα αντιρετροϊκά φάρμακα. Η εξέλιξη της λοίμωξης από τον HIV σε AIDS, χωρίς θεραπεία, μπορεί να συμβεί εντός μιας δεκαετίας, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία.
Ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) προσβάλλει τα βοηθητικά Τ λεμφοκύτταρα, υπονομεύοντας την ανοσολογική απάντηση του οργανισμού. Η προοδευτική καταστροφή αυτών των κυττάρων, οδηγεί στην ανάπτυξη του συνδρόμου επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (AIDS), κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αυξημένη ευαισθησία σε ευκαιριακές λοιμώξεις.
Η πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HIV βασίζεται στην κατανόηση των οδών μετάδοσης και την εφαρμογή αποτελεσματικών μέτρων προστασίας. Οι κυριότεροι τρόποι μετάδοσης του ιού είναι οι σεξουαλικές επαφές χωρίς τη χρήση προφυλακτικού και η κοινή χρήση μολυσμένων συριγγών.
Για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης συνιστάται η συνεπής χρήση λατέξ προφυλακτικών, η αποφυγή της κοινής χρήσης οποιουδήποτε υλικού που έρχεται σε επαφή με σωματικά υγρά, η τακτική διενέργεια εξετάσεων για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και η αποφυγή συμπεριφορών, όπως η χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών πριν από το σεξ.
