Μια 32χρονη που εμφάνισε μούδιασμα στο χέρι διαγνώστηκε τελικά με καρκίνο στον εγκέφαλο, παρότι οι γιατροί αρχικά απέδωσαν το σύμπτωμα στο άγχος. Η απρόσμενη εξέλιξη συγκλονίζει.
Πώς το μούδιασμα στο χέρι ήταν σύμπτωμα καρκίνου στον εγκέφαλο για μια 32χρονη
Στατιστική ανασκόπηση του Archive of Clinical Cases δείχνει ότι τα πιο συχνά συμπτώματα σε ασθενείς με γλοίωμα (καρκίνο εγκεφάλου) καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσου είναι οι επιληπτικές κρίσεις (37%), γνωστικές ελλείψεις (36%), υπνηλία (35%), δυσφαγία (30%), πονοκέφαλος (27%), σύγχυση (27%), αφασία (24%), κινητικές ελλείψεις (21%), κούραση (20%) και δύσπνοια (20%), με τα οκτώ από τα δέκα να σχετίζονται άμεσα με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η συχνότητα ποικίλλει ανά φάση: στη διαγνωστική φάση κυριαρχούν γνωστικές ελλείψεις, επιληψίες και πονοκέφαλος, ενώ στη φάση θεραπείας/παρακολούθησης οι επιληψίες και ναυτία/έμετος και αργότερα υπνηλία, κούραση και αφασία.
Το μούδιασμα στο χέρι μπορεί να αποτελέσει σπάνιο και μη τυπικό σύμπτωμα καρκίνου του εγκεφάλου, όπως το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα, ιδιαίτερα όταν προκαλείται από πίεση σε αισθητικές ίνες λόγω της ανάπτυξης του όγκου.
Μια μητέρα ενός παιδιού ενημερώθηκε ότι το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα στο χέρι της ήταν απλώς σημάδια άγχους, ενώ στην πραγματικότητα είχε καρκίνο στον εγκέφαλο.
Η Kelsey Stoksted, 32 ετών, από το Wisconsin, ΗΠΑ, άρχισε να αισθάνεται μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στο αριστερό της χέρι και τον βραχίονα, κάτι που την οδήγησε να επισκεφθεί τα επείγοντα.
«Ήταν πολύ ανησυχητικό», θυμάται. «Νόμιζα ότι σχετιζόταν με την καρδιά, οπότε πήγα στα επείγοντα, αλλά όταν έφτασα τα συμπτώματα σταμάτησαν – ήταν πολύ μπερδεμένο».
«Οι γιατροί θεώρησαν ότι μπορεί να ήταν κάτι σχετικό με το άγχος, κάτι που πιστεύω ότι είναι μια κοινή λάθος διάγνωση για τις γυναίκες», πρόσθεσε.
Η μητέρα που μένει στο σπίτι έλαβε αγωγή με βήτα-αναστολέα, τα οποία λειτουργούν επιβραδύνοντας την καρδιακή λειτουργία και έτσι ανακουφίζουν από τα σωματικά συμπτώματα του άγχους.
Ωστόσο, το μυρμήγκιασμα και το μούδιασμα συνέχισαν να υπάρχουν, με αποτέλεσμα η κυρία Stoksted να υποστεί γενικευμένη επιληπτική κρίση μόλις τέσσερις μήνες αργότερα.
Επίσης γνωστή ως τονικοκλονική κρίση, αυτού του τύπου ο σπασμός μπορεί να συμβεί όταν ένας όγκος, είτε καλοήθης είτε κακοήθης, διαταράσσει τη λειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος του εγκεφάλου.
Οι επιληπτικές κρίσεις επηρεάζει το 80% των ασθενών
Κατά τη διάρκεια μιας τονικοκλονικής κρίσης, ο ασθενής χάνει τις αισθήσεις του προτού τα άκρα του αρχίσουν να τινάζονται ραγδαία.
Έως και 80% των ανθρώπων με όγκο στον εγκέφαλο θα παρουσιάσουν επιληπτικές κρίσεις.
«Παρατήρησα ότι το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα άρχιζαν να ακτινοβολούν προς το πόδι μου», θυμάται η κυρία Stoksted.
«Μιλούσα στο τηλέφωνο με τον σύζυγό μου και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να βρίσκομαι στο πάτωμα. Ο σύζυγός μου ούρλιαζε, πρέπει να πέρασαν πέντε λεπτά που δεν απαντούσα».
«Όταν συνήλθα, ήμουν τόσο μπερδεμένη», πρόσθεσε.
Ο σύζυγός της, Sean, 33 ετών, την μετέφερε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Meriter, όπου οι εξετάσεις αποκάλυψαν μια μάζα 4 εκατοστών που αναπτυσσόταν στον εγκέφαλό της.
Μόλις λίγες μέρες αργότερα, στις 17 Αυγούστου 2023, οι γιατροί πραγματοποίησαν κρανιοτομή, μια επέμβαση κατά την οποία ανοίγεται το κρανίο για να εκτεθεί ο εγκέφαλος και κατάφεραν να αφαιρέσουν σχεδόν ολόκληρο τον όγκο, ο οποίος στη συνέχεια στάλθηκε για βιοψία.
Η κυρία Stoksted δήλωσε: «Οι γιατροί μου είπαν ότι το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα που ένιωθα ήταν μικρές κρίσεις. Ο όγκος μεγάλωσε αρκετά ώστε να πιέζει τον εγκέφαλό μου».
Η διάγνωση για αστροκύττωμα τρίτου βαθμού
Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, η μητέρα διαγνώστηκε με αστροκύττωμα βαθμού τρία, έναν κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο που ξεκινά από τα κύτταρα υποστήριξης του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
«Ήμουν σε σοκ», ανέφερε. «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μου συνέβαινε αυτό. Σκεφτόμουν την κόρη μου, την Raya, 3 ετών, και το πώς δεν ήθελα να μεγαλώσει χωρίς μαμά. Αρχικά, μου είπαν ότι η πρόγνωση ήταν τρία με πέντε χρόνια, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο».
Ευτυχώς, όμως, μετά από 33 εξαντλητικές συνεδρίες ακτινοθεραπείας και 12 κύκλους χημειοθεραπείας, τους οποίους ολοκλήρωσε τον Ιανουάριο του 2025, η πρόγνωση ήταν πολύ πιο αισιόδοξη.
Οι εξετάσεις αποκάλυψαν επίσης ότι οι μόνιμες γενετικές αλλαγές στα καρκινικά κύτταρα του εγκεφάλου, γνωστές ως μεταλλάξεις IDH, ήταν λιγότερο επιθετικές απ’ ό,τι πίστευαν αρχικά.
«Στη συνέχεια μάθαμε ότι, λόγω της μετάλλαξης, η πρόγνωσή μου ήταν 12 με 15 χρόνια και όταν μας το είπαν, ήμασταν τόσο χαρούμενοι».
Πρόσθεσε: «Όλα αυτά είναι ακόμη πολύ δύσκολα, αλλά νιώθω ευγνωμοσύνη που είμαι εδώ και έχω ελπίδα στο ταξίδι μου».
Η κυρία Stoksted προχώρησε επίσης σε λήψη ωαρίων για εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), σε περίπτωση που εκείνη και ο σύζυγός της θελήσουν να αποκτήσουν δεύτερο παιδί στο μέλλον.
Παρόλο που έχει παρουσιάσει κάποιο πρήξιμο στον εγκέφαλο από τότε που ολοκλήρωσε τη θεραπεία, οι γιατροί είναι αισιόδοξοι ότι οι εξετάσεις της είναι σταθερές.
Θα χρειάζεται πλέον να κάνει μαγνητικές τομογραφίες (MRI) κάθε τέσσερις μήνες για να παρακολουθείται η κατάστασή της. Και αν η επόμενη μαγνητική της, στις 8 Δεκεμβρίου, δείξει σταθερότητα, το ζευγάρι σκοπεύει να ξεκινήσει τις προσπάθειες για δεύτερο παιδί μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης.
«Είμαστε τόσο ενθουσιασμένοι, αγχωμένοι αλλά ενθουσιασμένοι. Θα μπορέσουμε να αρχίσουμε να μεγαλώνουμε την οικογένειά μας από τις αρχές του επόμενου έτους και ανυπομονούμε».