Μια 60χρονη γυναίκα μιλά ανοιχτά για την απόφασή της να αφαιρέσει τα εμφυτεύματα στήθους που είχε βάλει χρόνια πριν. Όπως αποκαλύπτει, η εγχείρηση αφαίρεσής τους, που δεν έγινε ποτέ τελικά, την άφησε με μόνιμες σωματικές και ψυχικές πληγές.
Οι πιο επικίνδυνες αισθητικές επεμβάσεις στον κόσμο – Η μία έχει 92% κίνδυνο επιπλοκών
Μετάνιωσε την επέμβαση με τα εμφυτεύματα στο στήθος αλλά ο γιατρός της είχε άλλα σχέδια
Αρκετοί άνθρωποι μετανιώνουν χρόνια μετά από αισθητικές επεμβάσεις λόγω διαφόρων παραγόντων, μεταξύ των οποίων η μη ικανοποίηση από τα αποτελέσματα, οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν, οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες και η ανεπαρκής ενημέρωση πριν από την επέμβαση, σύμφωνα με το PRS Global Open.
Η μεταμέλεια σχετίζεται συχνά με ψυχολογικές επιπτώσεις όπως άγχος, μειωμένη αυτοεκτίμηση και κοινωνική απόσυρση. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί επιδιώκουν τις επεμβάσεις για ψυχολογικούς και όχι ιατρικούς λόγους, και η αποτυχία της διαδικασίας να ικανοποιήσει τις προσδοκίες ή η εμφάνιση επιπλοκών εντείνουν το αίσθημα απογοήτευσης. Η έρευνα τονίζει την ανάγκη για καλύτερη προεγχειρητική ενημέρωση και εκτίμηση των κινήτρων των ασθενών ώστε να μειωθούν τα ποσοστά μετάνοιας και να ενισχυθεί η ικανοποίηση
Η Nadine Dorries ήθελε πίσω το παλιό της στήθος. «Είχα κάνει τεράστιο λάθος που έβαλα εμφυτεύματα εξ αρχής. Είχαν γίνει μια καθημερινή υπενθύμιση μιας εποχής που ένιωθα βαθιά ανεπαρκής. Τώρα τα ήθελα να φύγουν».
Έφυγε από το ραντεβού πολύ δυσαρεστημένη. Δεν ήταν ο τύπος γιατρού που θα κέρδιζε τη συμπάθεια κανενός. «Ξεκάθαρα είχε κάποιο σύνδρομο Θεού και είχε μπερδέψει τη πλαστική χειρουργική με την… σωτηρία ζωών», δήλωσε.
Όμως ήταν πολύ απασχολημένη για να βρει άλλον γιατρό. Παρόλα αυτά το προχώρησε. Πόσο δύσκολο θα μπορούσε να είναι; Μια απλή τομή, να βγάλει τα εμφυτεύματα μεγέθους D, ράψιμο και έξοδος. Μια μέρα μόνο και πίσω στην τρελή της καθημερινότητα.
Αισθητικές επεμβάσεις: 1 στους 8 υποφέρει από χρόνιο πόνο μετά από χειρουργείο
Είχε πληρώσει για να τα αφαιρέσει και ξύπνησε με καινούρια επιθέματα – Έχασε τον έλεγχο στο σώμα της
Όταν ήρθε η μέρα της επέμβασης, πήγε στο νοσοκομείο και περίμενε τη συνηθισμένη προεγχειρητική συζήτηση με τον χειρουργό. Αλλά δεν εμφανίστηκε, κάτι που της φάνηκε παράξενο.
Όταν ξύπνησε από τη γενική αναισθησία, ωστόσο, ήταν εκεί, σκυμμένος δίπλα στο κρεβάτι της.
Με μια φωνή γεμάτη κακεντρέχεια, της ψιθύρισε: «Αν είχα κάνει αυτό που μου ζήτησες, το στήθος σου θα έμοιαζε με πέτρες μέσα σε κάλτσες. Σου έβαλα καινούρια».
Όταν επανήλθε πλήρως η συνείδησή της, πίστεψε ότι το είχε ονειρευτεί όλο αυτό. Το χέρι της ανέβηκε αργά στο στήθος της. Δεν ήταν όνειρο. Υπήρχαν μεγάλα επιθέματα. Πράγματι, είχε αφαιρέσει τα παλιά εμφυτεύματα και είχε βάλει καινούργια.
Είχε πληρώσει ένα σωρό χρήματα και υποβλήθηκε σε γενική αναισθησία και επεμβατική χειρουργική, μόνο και μόνο για να αγνοήσει ρητά τις επιθυμίες της. «Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωσα. Η λέξη κακοποίηση δεν αρκεί. Ούτε η φρίκη. Ούτε η παραβίαση», δήλωσε η Nadine στη DailyMail.
Ένας άντρας με λευκή ποδιά πήρε τον έλεγχο του σώματός της την ώρα που ήταν αναίσθητη και έκανε αυτό που ήθελε, όχι αυτό που είχε ζητήσει, όταν ήταν στο πιο ευάλωτο σημείο της, χωρίς τη συγκατάθεσή της.
«Έμεινα στο κρεβάτι του νοσοκομείου, κοιτώντας το ταβάνι. Ήμουν μουδιασμένη από το σοκ. Δεν μπορούσα καν να μιλήσω για ό,τι είχε συμβεί, ούτε στην καλή φίλη που με είχε συνοδεύσει στο νοσοκομείο. Φέρθηκα σαν να μην ήταν κάτι σοβαρό, αλλά μέσα μου ήμουν συντετριμμένη. Είχα μπει με στήθος 36D και βγήκα με το ίδιο μέγεθος. Αυτό δεν έπρεπε να έχει συμβεί».
Μέσα σε λίγες μέρες τηλεφώνησε στο νοσοκομείο και εξήγησε τις ανησυχίες της και πόσο μπερδεμένη ήταν.
«Δεν ήμουν ακόμη θυμωμένη. Ήμουν σε σοκ. Ο διευθύνων σύμβουλος του νοσοκομείου με πήρε πίσω τηλέφωνο, ζήτησε βαθιά συγγνώμη και μου έστειλε ένα τεράστιο μπουκέτο λουλούδια με μια πολύ ωραία κάρτα».
Της εξήγησε ότι υπήρχε μια παράγραφος στη φόρμα συγκατάθεσης που είχε υπογράψει, η οποία επέτρεπε στον γιατρό να παρακάμψει τις οδηγίες της αν ένιωθε πως η απόφασή της ήταν, ουσιαστικά, παράλογη.
Ως πρώην νοσηλεύτρια, ήξερε πως αν προκύψει επείγουσα κατάσταση κατά τη διάρκεια επέμβασης, ο γιατρός μπορεί να κάνει ό,τι χρειάζεται για να σώσει τη ζωή του ασθενούς, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να προβεί σε διαδικασίες χωρίς ρητή συγκατάθεση.
Αλλά δεν ήταν αυτή η περίπτωση.
«Αυτός ο γιατρός είχε μονομερώς – και αλαζονικά – αποφασίσει για το σώμα μου».
«Αυτό που έκανε την όλη εμπειρία ακόμα χειρότερη ήταν η πικρή μου μετάνοια που είχα βάλει εμφυτεύματα εξαρχής. Δεν υπερβάλλω όταν λέω ότι δεν πέρασε ούτε μία μέρα που να μην κατηγορούσα τον εαυτό μου γι’ αυτό».
Είχε φτάσει να τα απεχθάνεται.
Μετά την επέμβαση, η οικογένεια και η καθημερινότητα την απορρόφησαν τόσο που ποτέ δεν αναζήτησε δικαίωση. Δεν ήθελε να κάνει φασαρία.
Μόνο η φίλη που είχε έρθει μαζί της στο νοσοκομείο και λίγοι πολύ κοντινοί συγγενείς γνώριζαν. Ακόμα και με αυτούς, δεν μπορούσε να εκφράσει πόσο στενοχωρημένη ήταν, οπότε έβαλε το καλύτερό της προσωπείο και συνέχισε με το νέο ζευγάρι εμφυτευμάτων στο σώμα της – εμφυτεύματα που μισούσε ακόμα περισσότερο από τα πρώτα.
«Ήταν μια μόνιμη υπενθύμιση του γιατρού, της κατάχρησης εξουσίας του και του γιατί είχα καταλήξει να βάλω εμφυτεύματα εξ αρχής».
Πώς οδηγήθηκε στην αρχική απόφαση να βάλει εμφυτεύματα στο στήθος της
Κατά την περίοδο που προσπαθούσε να εισέλθει στην πολιτική ως υποψήφια βουλευτής, η Nadine Dorries διαπίστωσε πως η σκληρή δουλειά και η επαγγελματική επιτυχία δεν αρκούν για να ξεπεραστούν βαθιά ριζωμένες ανασφάλειες.
Ούτε προσφέρουν την αυτοπεποίθηση που συχνά φαίνεται να κατέχουν άτομα με πιο προνομιούχο κοινωνικό υπόβαθρο.
Ξαφνικά, βρέθηκε σε έναν νέο κόσμο γεμάτο από ανθρώπους μορφωμένους σε ιδιωτικά σχολεία, όπου αισθανόταν ξανά σαν το διαφορετικό άτομο, το “ξένο σώμα”.
Μπορεί να οδηγούσε ένα καινούριο Range Rover, να ζούσε σε ένα όμορφο σπίτι, να είχε χτίσει και πουλήσει μια δική της επιχείρηση, αλλά δεν είχε σπουδάσει σε πανεπιστήμιο, ούτε είχε συμμετάσχει ποτέ σε λέσχες ρητορικής ή σε κύκλους πολιτικής ζύμωσης.
Σε εκείνο το περιβάλλον, ένιωσε ότι πνιγόταν, πως όλες οι εξωτερικές επιτυχίες δεν μπορούσαν να καλύψουν το εσωτερικό αίσθημα κατωτερότητας.
Μια άλλη γυναίκα υποψήφια που γνώρισε σε εκδήλωση επιλογής υποψηφίων για το κοινοβούλιο, της εκμυστηρεύτηκε ότι είχε βάλει εμφυτεύματα στήθους. Της είπε: «Σ’ αυτό το παιχνίδι, χρειάζεσαι όλα όσα δεν έχεις».
Αυτή η δήλωση στάθηκε καταλυτική. Άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως και η ίδια χρειαζόταν εκείνη την επιπλέον ώθηση αυτοπεποίθησης.
Πολλές γυναίκες, όχι μόνο διασημότητες, αισθάνονται πως η εξωτερική εμφάνιση μπορεί να ενισχύσει την εσωτερική σιγουριά. Όπως σήμερα είναι ευρέως διαδεδομένα το Botox και τα fillers, τη δεκαετία του ’90 ήταν η σειρά των εμφυτευμάτων.
Τελικά, αποφάσισε να προχωρήσει. Πλήρωσε £5.000 και υποβλήθηκε στην επέμβαση, μια εμπειρία που συνοδεύτηκε από έντονο πόνο.
Για μέρες μπορούσε να κοιμηθεί μόνο καθιστή. Την πρώτη νύχτα μετά την εγχείρηση, ο σύζυγός της, Paul, ξέσπασε σε κλάματα. Δεν άντεχε να τη βλέπει να υποφέρει τόσο. Αν και δεν το είπε ξεκάθαρα, η δυσαρέσκειά του για την επιλογή της ήταν εμφανής.
Η ίδια αντιλήφθηκε σταδιακά πως μια τέτοια απόφαση δεν προερχόταν από αυτοπεποίθηση, αλλά από μια βαθιά ριζωμένη αυτοαμφισβήτηση.
Για να φτάσει κανείς στο σημείο να αλλάξει το σώμα του με τόσο επώδυνο τρόπο, χρειάζεται να μην πιστεύει αρκετά στον εαυτό του.
Παρά την επιτυχία, τις υλικές κατακτήσεις και τα εξωτερικά επιτεύγματα, υπήρχε ένα συνεχές εσωτερικό αίσθημα ανεπαρκείας, αποτέλεσμα παιδικών βιωμάτων και κοινωνικής ανασφάλειας.
Πίστευε πως η σκληρή δουλειά και η επίτευξη των στόχων θα έθαβαν όλα αυτά τα συναισθήματα.
Αποδείχθηκε, όμως, ότι είχε κάνει λάθος, σύμφωνα με τα λεγόμενα της.
Παρενέργειες της επέμβασης
Μόλις λίγες μέρες μετά την πρώτη της επέμβαση για εμφυτεύματα, η Nadine Dorries άρχισε να βιώνει δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Ξεκίνησε από τα δάχτυλα χεριών και ποδιών και στη συνέχεια επεκτάθηκε στους γοφούς.
Άρχισε να αναρωτιέται αν τα εμφυτεύματα ήταν η αιτία. Το χρονικό διάστημα της εμφάνισης των συμπτωμάτων έμοιαζε πολύ τυχαίο για να είναι σύμπτωση.
Παρότι ήταν πάντα γυμνασμένη, άρχισε να δυσκολεύεται σοβαρά: αν βρισκόταν στο αυτοκίνητο για περισσότερη από μία ώρα, δεν μπορούσε να περπατήσει σωστά μετά. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα την βοήθησαν σημαντικά, ένιωσε σαν οι αρθρώσεις της να είχαν “λαδωθεί”.
Στην καρδιά της, ήξερε πως έπρεπε να υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην παρουσία των εμφυτευμάτων και τη φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού της, πιθανόν λόγω της σιλικόνης.
Αυτό έγινε άλλος ένας ισχυρός λόγος για να θέλει την αφαίρεσή τους.
Έτσι, πριν από δύο εβδομάδες, υποβλήθηκε ξανά στη διαδικασία αφαίρεσης των εμφυτευμάτων, αυτή τη φορά όμως, με έναν γιατρό που εμπιστευόταν απόλυτα.
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα. Του διηγήθηκε την ιστορία της και ο γιατρός ήταν απόλυτος: «Αυτό ήταν κακοποίηση», της είπε ευθέως.
Επώδυνες επεμβάσεις για το ύψος: Άνδρες ψηλώνουν, γυναίκες κονταίνουν για να βρουν ταίρι
Η ζωή χωρίς εμφυτεύματα πια
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβε πως επιτέλους, ήταν σε καλά χέρια. Ύστερα από 24 ολόκληρα χρόνια, είναι επιτέλους χωρίς εμφυτεύματα και νιώθει τεράστια ανακούφιση.
Και το φυσικό της στήθος; Δεν μοιάζει καθόλου με “πέτρες σε κάλτσες”, όπως την είχε απειλήσει ο πρώτος χειρουργός.
Ο αληθινός της εαυτός έχει επιστρέψει. Νιώθει πιο καλά με τον εαυτό της, πιο χαρούμενη και με περισσότερη ενέργεια από ποτέ.
Είναι πεπεισμένη πως υπήρχε σύνδεση ανάμεσα στα εμφυτεύματα και τη φλεγμονή στις αρθρώσεις. Επιπλέον, πλέον είναι σίγουρη ότι οι μαστογραφίες που θα κάνει στο μέλλον θα είναι ακριβέστερες και ασφαλέστερες.
Όταν κοιτάζει πίσω εκείνη την παλιά εκδοχή του εαυτού της, την κοπέλα που πίστεψε πως τα εμφυτεύματα θα της έδιναν αυτοπεποίθηση, νιώθει λύπη.
Έμαθε όμως ένα πολύτιμο μάθημα με τον δύσκολο τρόπο:
Πρόσωπο: 12 αισθητικά μικροπροβλήματα που αλλάζουν την όψη μας – Όλες οι διαθέσιμες λύσεις
«Όταν πρόκειται για το σώμα σου, άκου πάντα το ένστικτό σου. Πάντα έχει δίκιο».