Επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Stanford ανακάλυψαν ένα μόριο νεότητας, που ενισχύει τη δύναμη σε γερασμένους ή τραυματισμένους ιστούς, τα οποία επιτυγχάνει επανασυνδέοντας τα νεύρα και τις μυϊκές ίνες. Αυτό το μόριο εμποδίζει τη δραστηριότητα ενός συγκεκριμένου ενζύμου που σχετίζεται με τη γήρανση, που ονομάζεται 15-PGDH.
Στοιχεία συνδέουν τη μυϊκή αδυναμία με την επιτάχυνση της βιολογικής γήρανσης. Η μυϊκή αδυναμία, που επιστημονικά αποκαλείται σαρκοπενία, εκτιμάται ότι επηρεάζει περίπου το 30% των ατόμων ηλικίας άνω των 80 ετών.
«Υπάρχει μια επείγουσα ανάγκη για φαρμακευτικές θεραπείες που μπορούν να αυξήσουν τη μυϊκή δύναμη λόγω γήρανσης, τραυματισμού ή ασθένειας», αναφέρει η δρ Helen Blau, καθηγήτρια μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Stanford Medicine, σε πανεπιστημιακή ανακοίνωση. «Είναι η πρώτη φορά που μια φαρμακευτική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τόσο τις μυϊκές ίνες όσο και τους κινητικούς νευρώνες, που τις διεγείρουν να συστέλλονται προκειμένου να επιταχυνθεί η επούλωση και να αποκατασταθεί η δύναμη και η μυϊκή μάζα. Είναι μοναδικό.»
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι όταν μπλοκάρεται το ένζυμο 15-PGDH, βοηθά στην αποκατάσταση των συνδέσεων μεταξύ των νεύρων και των μυών. Αυτές οι συνδέσεις, που ονομάζονται επιστημονικά «νευρομυϊκές συνδέσεις», παίζουν καθοριστικό ρόλο στις μυϊκές συσπάσεις. Καθώς μεγαλώνουμε, χάνουμε φυσικά κάποιες από αυτές τις συνδέσεις, οδηγώντας σε μειωμένη μυϊκή δύναμη και απώλεια μυών.
Μάλιστα, τα άτομα 50 ετών και άνω χάνουν συνήθως έως και 10% της μυϊκής τους δύναμης κάθε δεκαετία.
Μια δυνατή λύση για τη γήρανση των μυών;
Καταστάσεις όπως η νωτιαία μυϊκή ατροφία και η νόσος του κινητικού νευρώνα (ALS) μπορούν επίσης να αποδυναμώσουν αυτές τις συνδέσεις. Προηγούμενες μελέτες από την ομάδα του δρ. Blau έδειξαν ότι ένα μόριο, που ονομάζεται PGE2, είναι απαραίτητο για τη λειτουργία των μυϊκών βλαστοκυττάρων, το οποίο βοηθά στην αποκατάσταση της βλάβης.
«Το PGE2 είναι μέρος του φυσικού μηχανισμού επούλωσης του σώματος και τα επίπεδά του αυξάνονται στους μυς μετά από τραυματισμό», εξηγεί ο Δρ Blau. «Θέλαμε να μάθουμε πώς η ηλικία προκαλεί αύξηση του 15-PGDH και συνεπώς την υποβάθμιση και την απώλεια του PGE2».
Στα πειράματά τους, οι ερευνητές του Stanford παρατήρησαν ότι όταν έλαβαν θεραπεία τα ποντίκια με κομμένα νεύρα στους μυς των ποδιών τους, με ένα φάρμακο που αναστέλλει την 15-PGDH, εμφάνισαν ταχεία αναγέννηση των νεύρων, αποκαθιστώντας γρήγορα την επαφή με τον μυ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ταχύτερη ανάκτηση της μυϊκής δύναμης και λειτουργίας.
Η Δρ Blau και η ομάδα της έχουν σχέδια να εμβαθύνουν, με στόχο να κατανοήσουν πώς η παρεμπόδιση της 15-PGDH διεγείρει την ανάπτυξη των νεύρων σε μοριακό επίπεδο. Είναι επίσης αισιόδοξοι για την έναρξη μιας κλινικής δοκιμής στο εγγύς μέλλον, με στόχο την παροχή λύσεων για άτομα που υποφέρουν από προβλήματα που σχετίζονται με τους μυς λόγω ηλικίας, ασθένειας ή τραυματισμού.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine.