Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Tulane ανακάλυψαν μια νέα θεραπεία για μια χρόνια ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, την ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα, που εμποδίσει τα παιδιά να τρώνε.
Ένας στους 2.000 ενήλικες εμφανίζει ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα αλλά πιο συχνά εφανίζεται στα παιδιά 1 στα1.500, όπου τα συμπτώματα μπορεί είναι πιο δύσκολο να διαγνωστούν και εγκυμονούν μεγαλύτερους κινδύνους, καθώς η δυσκολία στη σίτιση μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό, απώλεια βάρους και κακή ανάπτυξη.
Τι είναι η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα;
Είναι μια χρόνια νόσος λόγω παραγωγής αντισωμάτων στον οργανισμό, η οποία χαρακτηρίζεται κλινικά από συμπτώματα οισοφαγικής δυσλειτουργίας και ιστολογικά από αύξηση των ηωσινόφιλων κυττάρων στον βλεννογόνο του οισοφάγου.
Η αιτιολογία του είναι άγνωστη, αλλά θεωρείται ότι προκαλείται από αλλεργίες σε τρόφιμα. Εμφανίζεται συχνότερα στα μέλη της ίδιας οικογένειας.
Αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα ((γύρη, μούχλα κ.λπ.) προκαλούν τη συσσώρευση ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων, των ηωσινόφιλων, στον βλεννογόνο του οισοφάγου. Αυτό προκαλεί τη βράχυνση του οισοφάγου και το πάχος του οισοφαγικού τοιχώματος, δυσκολεύοντας την κατάποση, κολλώντας την τροφή στο λαιμό και δημιουργώντας δυσφαγία. Στα παιδιά τα συμπτώματα είναι:
- Πόνος στην κοιλιά και στον θώρακα
- Καούρα
- Βήχας
- Ανορεξία
- Δυσφαγία
- Πνίξιμο κατά την κατάποση
- Άρνηση τροφής
- Μειωμένη ανάπτυξη
Τι διαπίστωσε η νέα μελέτη
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature’s Communications Biology, διαπίστωσε ότι η ασθένεια προκαλείται από την ιντερλευκίνη-18 (IL-18), μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στην έμφυτη ανοσοαπόκριση που μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή όταν παράγεται σε υπερβολική ποσότητα.
(Σ.Σ.: Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει δύο τρόπους δράσης έναντι σε παθογόνα, την έμφυτη – φυσική και την προσαρμοστική- ειδική απόκριση. Η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο είναι πως η έμφυτη ανοσοαπόκριση είναι πιο άμεση).
Όταν ένα τροφικό αλλεργιογόνο εισέρχεται στο σώμα, ενεργοποιεί μια οδό υπεύθυνη για τη ρύθμιση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση προφλεγμονωδών πρωτεϊνών όπως η IL-18. Αυτό παράγει τα ηωσινόφιλα που βλάπτουν τον οισοφάγο.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η επιτυχής αναστολή αυτής της οδού, που ονομάζεται μονοπάτι NLRP3, και η απελευθέρωση της IL-18 απέτρεψαν την ανάπτυξη ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας, τόσο από τρόφιμα όσο και από αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα.
«Οι γονείς και οι γιατροί μπορεί να μην το γνωρίζουν αυτό, αλλά αυτή είναι μια πολύ σημαντική και σοβαρή ασθένεια στον παιδικό πληθυσμό και αυξάνεται σε αριθμό επειδή σχετίζεται άμεσα με τροφικά αλλεργιογόνα, τα οποία επίσης αυξάνονται», είπε ο επικεφαλής. συγγραφέας Δρ. Anil Mishra, διευθυντής του Κέντρου Ηωσινοφιλικής Διαταραχής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tulane. «Σε αυτή τη μελέτη, δείξαμε ότι μετά τη θεραπεία της νόσου στα ζώα, η ασθένεια εξαφανίστηκε και βρίσκεται σε πλήρη ύφεση».
Τα ευρήματα είναι ζωτικής σημασίας για μια ασθένεια που δεν είχε εντοπιστεί μέχρι τη δεκαετία του 1990. Για πολλά χρόνια, η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα διαγιγνώσκονταν λανθασμένα ως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, παρά το γεγονός ότι η φαρμακευτική αγωγή ήταν αναποτελεσματική για τη θεραπεία της. Επιπλέον, τα ευρήματα αυτής της μελέτης αντικαθιστούν δεκαετίες θεωριών ότι τα κύτταρα Th2 παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της ηωσινοφιλικής οισοφαγίτιδας.
Η μελέτη εντόπισε ένα υπάρχον φάρμακο, το VX-765, ως αναστολέα που μπορεί να λειτουργήσει ως θεραπεία για τον άνθρωπο. Είναι σημαντικό ότι αυτός ο αναστολέας θα εξαντλούσε μόνο τα παθογόνα ηωσινόφιλα που δημιουργούνται και μετασχηματίζονται από την IL-18 και δεν θα επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια που δημιουργούνται από την IL-5, μια πρωτεΐνη σημαντική για τη διατήρηση της έμφυτης ανοσίας.