Ξεκίνησε σαν ένα αθώο αίσθημα πίεσης στα αυτιά – κάτι που οι περισσότεροι θα απέδιδαν σε μια απλή μόλυνση ή αλλεργία. Όμως για την 60χρονη, το σύμπτωμα αυτό ήταν μόνο η αρχή μιας απρόσμενης διαδρομής. Οι γιατροί αρχικά δεν μπορούσαν να εντοπίσουν την αιτία, μέχρι που μια σειρά από εξετάσεις αποκάλυψε την αλήθεια: ένας όγκος στον εγκέφαλο.
Όγκος στον εγκέφαλο: Το τεστ των 30 δευτερολέπτων με τα χέρια που αποτελεί ένδειξη
Όγκος στον εγκέφαλο: Τα συμπτώματα που αντιμετώπιζε η 60χρονη πριν τη διάγνωση
Το μηνιγγίωμα είναι ένας συνήθως καλοήθης όγκος που αναπτύσσεται από τις μήνιγγες, τις μεμβράνες που περιβάλλουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Σύμφωνα με τη Mayo Clinic, μπορεί να ασκήσει πίεση σε παρακείμενους ιστούς του εγκεφάλου, νεύρα ή αγγεία, προκαλώντας ποικίλα συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, επιληπτικές κρίσεις, προβλήματα όρασης ή αλλαγές στη συμπεριφορά, ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του .
Τα περισσότερα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται αργά και ενδέχεται να μην προκαλούν συμπτώματα για χρόνια, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εντοπίζονται τυχαία κατά τη διάρκεια απεικονιστικών εξετάσεων για άλλους λόγους .
Η Cate Jackson, 60 ετών, πρώην επαγγελματίας κολυμβήτρια, αντιμετώπιζε προβλήματα ισορροπίας, πονοκεφάλους και κόπωση, τα οποία αρχικά αποδόθηκαν σε λοίμωξη του αυτιού, γνωστή ως λαβυρινθίτιδα. Όμως, όταν τα αντιβιοτικά δεν έφεραν καμία βελτίωση, μια μαγνητική τομογραφία τον Μάρτιο του 2023 αποκάλυψε την πραγματική αιτία: έναν μηνιγγίωμα, δηλαδή, όγκος στον εγκέφαλο.
Η 60χρονη συνταξιούχος αθλήτρια υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου και ακολούθησε θεραπεία με ακτινοβολίες. Συνεχίζει να κάνει τακτικές εξετάσεις για την παρακολούθηση της κατάστασής της.
Εμπνευσμένη από τη δοκιμασία της μητέρας της, η κόρη της Cate, η Isobel Manna, 26 ετών και εργαζόμενη στην υποστήριξη ψυχικής υγείας, διένυσε 83,7 χλμ. για να συγκεντρώσει χρήματα για τον οργανισμό Brain Tumour Research.
Η Isobel, από το Welwyn στο Hertfordshire, μοιράστηκε την ανησυχία της:
«Η μαμά ένιωθε εξαντλημένη και έλεγε ότι ένιωθε σαν να χρειαζόταν κάποιος να της τρυπήσει το κεφάλι για να ανακουφιστεί από την πίεση. Στο πανεπιστήμιο, στο πτυχίο Ψυχολογίας, είχα μελετήσει τον εγκέφαλο και υποπτεύθηκα ότι μπορεί να υπήρχε κάτι πιο σοβαρό. Αν και η μαμά δεν ήθελε να κάνει φασαρία, την ενθάρρυνα να επιστρέψει στον γιατρό και οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν».
Η Cate, που είχε αγωνιστεί διεθνώς για τη Μεγάλη Βρετανία την περίοδο 1981-1985 και σήμερα συμμετέχει στην ομάδα Barnet Copthall Masters, είχε αρχίσει να εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα πριν από τρία χρόνια. Μόνο με την πρόσφατη μαγνητική αποκαλύφθηκε η ύπαρξη του όγκου.
Michael Bolton: «Το περιστατικό στο μπόουλινγκ που ήταν το πρώτο σημάδι του καρκίνου στον εγκέφαλο»
Σήμερα ζει μια φυσιολογική ζωή
Σήμερα, χάρη στη θεραπεία της, η Cate ζει μια φυσιολογική ζωή, υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση.
Η Isobel επαίνεσε τη μητέρα της για τη δύναμη που έδειξε, παρά τις γνωστικές δυσκολίες μετά τη διάγνωση, προσθέτοντας:
«Η μαμά έχει κάποιες δυσκολίες στην επεξεργασία πληροφοριών, αλλά ζει κανονικά. Ο όγκος της μητέρας μου μπορούσε να αντιμετωπιστεί, όμως γνωρίζω ότι για κάποιους αυτό δεν ισχύει. Θέλω να υποστηρίξω τον οργανισμό Brain Tumour Research ώστε να μπορεί να διεξάγεται περισσότερη έρευνα που μπορεί να σώσει ζωές και να κρατά οικογένειες ενωμένες».
Αφού ξεπέρασε τον στόχο της των £1.000 για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του οργανισμού, η Isobel έτρεξε σε δύσκολο έδαφος στην περιοχή Jurassic Coast στις 17 Μαΐου 2025. Αν και δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την προγραμματισμένη απόσταση των 100 χλμ., δήλωσε: «Ήταν φανταστικό, αλλά πολύ διαφορετικό από το να τρέχεις στους δρόμους. Σκόπευα να διανύσω 100 χλμ., αλλά αναγκάστηκα να αποσυρθώ νωρίτερα, επειδή έχασα θερμότητα σώματος και δεν μπορούσα να ζεσταθώ. Θα ήταν επικίνδυνο να συνεχίσω. Είμαι πολύ περήφανη για την απόσταση που κατάφερα, ειδικά με τους απότομους λόφους και τις καταβάσεις».
Ο Charlie Allsebrook, υπεύθυνος ανάπτυξης κοινοτήτων στον οργανισμό Brain Tumour Research, δήλωσε: «Είμαστε απίστευτα ευγνώμονες στην Isobel που μοιράστηκε την ιστορία της μητέρας της και ανέλαβε αυτή την επίπονη πρόκληση».
Τόνισε τη μη επιλεκτική φύση των όγκων του εγκεφάλου, αναγνωρίζοντας τον αντίκτυπό τους και εκφράζοντας την εκτίμησή του για την προσφορά της Isobel, λέγοντας: «Η ιστορία της Cate είναι μια ξεκάθαρη υπενθύμιση ότι οι όγκοι του εγκεφάλου δεν κάνουν διακρίσεις – μπορούν να επηρεάσουν οποιονδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, και περίπου 12.000 άτομα διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο με πρωτογενή όγκο εγκεφάλου. Είμαστε ευγνώμονες στην Isobel που μας βοηθά να ρίξουμε φως σε αυτή την καταστροφική ασθένεια και να στηρίξουμε την κοινότητα των ασθενών με όγκους εγκεφάλου».
Θολή ή διπλή όραση: Πότε είναι σύμπτωμα για κάτι πιο σοβαρό;